Ik ben geïnteresseerd in etymologie van het woord “vergeven”. Het is interessant dat het Engelse woord “vergeef”, het Duitse woord “vergeben” en het Franse woord “pardonner” hetzelfde patroon delen: voor + geef ver + geben par + donner bedoel ik deelwoord + woord als “geven”. Waarom is dat zo?
Reacties
- †Vergeef : – van for-, hier waarschijnlijk " volledig, " + giefan " geef " – Het gevoel van " om het verlangen of de macht om (laat Oudengels) is van het gebruik van een dergelijke verbinding als een Germaanse leenvertaling van Vulgair Latijn * perdonare (Oudsaksisch fargeban, Nederlands vergeven, Duits vergeben " te vergeven, " Gothic fragiban " te verlenen; ". etymonline.com/index.php?term=forgive
Antwoord
De wortel is het Latijnse " perdonare " (om volledig te geven), dat letterlijk is overgenomen door Oud-Duits en later Oudengels waarbij " " per " werd " voor " met de betekenis van volledig:
De wortel van “vergeven” is het Latijnse woord “perdonare”, wat betekent “volledig geven, zonder voorbehoud”. (dat “perdonare” is ook de bron van ons Engelse “pardon”.)
Toen het Latijnse “perdonare” werd overgenomen in de Germaanse voorouder van het Engels, het werd stuk voor stuk vertaald, waardoor het resultaat werd wat taalkundigen een “calque” noemen (van het Franse “calquer”, om of kopie) een letterlijke transliteratie. “Per” is vervangen door “for”, een voorvoegsel dat in dit geval “grondig” betekent, en “donare” met “giefan” (“geven”) .
Het resultaat, ” forgiefan, verscheen in het Oudengels en betekent opgeven, toestaan en ten huwelijk geven . In het moderne Engels heeft “vergeven” ook aangenomen op de betekenissen van “vergeven voor een overtreding”, “afzien van woede op” (“Ik vergeef je voor het voeren van bonentacos aan mijn hond”) en “om af te zien van een claim op” (zoals in “een schuld vergeven”).