Kent iemand de etymologie van de hoofdgroet in het Engels: hallo?
Daarnaast wil ik ken het verschil tussen de termen hallo en hallo .
Ik moet het weten!
Opmerkingen
- Is " hallo " een algemene begroeting in het Engels? Dit klinkt ook als een ELU-vraag voor mij.
- @KenB Ik ben het ermee eens, ik denk dat etymologievragen zoals deze beter passen bij EL & U, en " hallo " is relatief ongebruikelijk, vooral in vergelijking met " hallo " en andere groeten. Hoe dan ook, hier is een plek om te beginnen: etymonline.com resultaat voor hallo en hallo
- Deze vraag lijkt off-topic omdat het gaat over etymologie en spelling van een woord, en daarom beter geschikt is voor EL & U (wat momenteel geen optie is voor voorgestelde migratie?).
Answer
De snelste bron voor Engelse etymologieën is etymonline.com , waardoor u het volgende krijgt:
1883, wijziging van hallo , zelf een wijziging van holla , hollo , een schreeuw om aan te trekken aandacht, die lijkt terug te gaan tot minstens ca.1400. Misschien van holla! “stop, stop.” OED citeert Oudhoogduits hala, hola , nadrukkelijke imperatief van halon , holon “halen”, “vooral gebruikt bij het aanroepen van een veerman.” Fowler somt halloo, hallo, halloa, halloo, hallo, hillo, hilloa, holla, holler, hollo, holloa, hollow, hullo op en schrijft: “De veelheid aan vormen is verbijsterend …” Populariteit als begroeting valt samen met het gebruik van de telefoon, waar het won van de suggestie van Alexander Graham Bell, ahoy . Operatoren van centrale telefooncentrales stonden bekend als hallo-meisjes ( 1889).
De belangrijkste bron van Etymonline, en de “gezaghebbende” Engelse bron, is het Oxford English Dictionary . Dit wordt voortdurend herzien; de huidige staat is online beschikbaar via een abonnement, de eerste editie is gratis beschikbaar op archive.org (ik geef de volume-per-volume links hieronder). Hier vindt u alle bovenstaande varianten als afzonderlijke trefwoorden, evenals een aantal varianten die eindigen op {-oo}. Het biedt ( sv Holla ) als een andere mogelijke bron of invloed op het Frans holà , “stop !, wacht!” geregistreerd sinds de 15e eeuw. Wiktionary sv hallo geeft parallellen in andere Europese talen en suggereert dat het staat voor “Oudengels hēlā, ǣlā, ēalā (” O !, helaas !, oh !, lo! “), equivalent aan hey + lo . ” Er is geen bewijs voor de OE-verbinding, maar ik denk dat het zeer waarschijnlijk is dat hey , ha , ho aan de basis ligt van al deze .
Het resultaat lijkt te zijn dat zoiets als / “hVlo /, met een verlengde versie met eindspanningen / hə” loː / of / hə “luː /, al bestaat sinds het late Middelengels (en mogelijk verder gaat terug) als een kreet om iemands aandacht te trekken. De uiteindelijke oorsprong is onduidelijk.
Ik denk dat de orthografische varianten waarschijnlijk alleen als dat moeten worden beschouwd: spellingsvoorkeuren voor een woord met verschillende triviaal verschillende uitspraken. is een Google Ngram die het voorkomen van de meest voorkomende varianten uit de 19e en 20e eeuw grafisch weergeeft tegen het voorkomen van hallo ; zoals u ziet, is hallo al drie of vier generaties de het populairst. De crossover kwam rond 1895 in het Amerikaans-Engels en rond 1920 in het Brits-Engels: 
OED 1 op archive.org:
AB C DE FG H IK L MN OP QR S-Sh Si-St Zo-Th Ti-U VZ
Reacties
- Het OED1-archief is geweldig, zou je het hier willen toevoegen? english.stackexchange.com/questions/10289/…
- @Hugo Fersher.Zoals je wilt.
Antwoord
Als Brit heb ik hallo altijd uitgesproken als hallo en gespeld hallo als hallo en nooit gekend “hallo” zou een correcte spelling kunnen zijn! Toen ik het VK in 1994 verliet, raakte ik overtuigd als niet-moedertaalspreker en VS-sprekers spraken hallo verkeerd uit en spelden ze verkeerd! ul class = “comments”>