Herkomst van “ Heel goed, meneer! ”

OED heeft dit onder goed :

4c. absol. als een uitroep om tevredenheid uit te drukken. Ook (voornamelijk Austral. en NZ ) goed-oh !, goed-o !, goed!, enz., wanneer dezelfde woorden worden gebruikt als adjs. = goed, A . 4 and advs. = Well.

1829 F. Marryat Naval Officer III. Iv. 101 Heel goed, mijn heer.

Het OED-citaat geeft geen enkele context, en het kan gewoon een reactie zijn op een bijzonder goed kleiduivenschot. Het is echter online beschikbaar:

Hij was heel bijzonder en betoverend toen niet correct geadresseerd. Wanneer een bevel wordt gegeven door een commandant, is het niet ongebruikelijk om te zeggen: " Heel goed, meneer; " implicerend dat u het volkomen begrijpt en er opgewekt aan gaat gehoorzamen. Ik had dit antwoord overgenomen en het aan zijn heer gegeven toen ik een bevel van hem ontving, zeggende " Heel goed, mijn heer. "

Mildmay (de verteller) legt het gebruik uit, maar in termen van de OED-definitie het betekent gewoon dat de spreker tevreden is dat hij het begrijpt en alles heeft wat hij nodig heeft om aan het verzoek te voldoen.

It ” Het is gewoon een andere manier om “heel goed” te zeggen, die nog steeds wordt gebruikt door geschoolde mensen (in het VK), meestal als een reactie. In bepaalde omstandigheden zou je heel goed of heel goed horen – misschien is er een discussie of discussie geweest over de vraag of iets doen een goed idee is of niet, en de persoon die oorspronkelijk beweerde dat het niet was, verandert zijn / haar geest en stemt er dan mee in om te gehoorzamen door “zeer goed” of “zeer goed” te zeggen. In de praktijk heeft alleen “zeer goed” het overleefd, het is zeldzaam om zeer goed te horen in een andere betekenis dan de moderne zin die u in uw vraag. Een ouder familielid van mij, als zijn vrouw aankondigde dat ze ging winkelen of zoiets, reageerde met “heel goed”. Ik hoorde onlangs “heel goed” – het was, dit keer, na een ruzie, en de vader zei uiteindelijk, zodra overeenstemming tussen de twee partijen was bereikt, “heel goed dan, dat is wat we zullen” doen “, maar hij had kunnen zeggen “heel goed, dan zullen we dat” doen “en de betekenis zou hetzelfde zijn, dat is min of meer” zo zij het “.

UPDATE VOLGENDE OPMERKING: Ik begrijp niet waarom het moeilijk is om de oorsprong te achterhalen – als een zin heeft het geen oorsprong, het zijn de samenstellende delen, dat wil zeggen “zeer” en “goed”. Aangezien “goed” en “goed” ooit synoniem waren (maar niet noodzakelijkerwijs in modern gebruik), is “zeer goed” hetzelfde als “zeer goed” zeggen in deze omstandigheden. In het VK kunnen we op de vraag hoe we ons voelen, antwoorden met zeer goed of zeer goed, dus zelfs nu kan het gebruik van goed en goed uitwisselbaar zijn. Hoe dan ook, zeer goed meneer “betekent nog steeds” ik voldoe “of” zo zij het “, zoals altijd.

Opmerkingen

• Het OP is zich bewust van het gebruik, de vraag gaat over de oorsprong en geschiedenis van dit gebruik.
• Ik ben het er niet helemaal over eens dat ' ik ' erg goed ' en ' zeer goed ' worden of werden gebruikt in Groot-Brittannië, in precies vergelijkbare omstandigheden, om hetzelfde te zeggen. Over het algemeen ben ik het ermee eens dat ' heel goed ' wordt gebruikt om aan te geven dat wordt voldaan aan iets waarmee de gebruiker was het er eerder niet mee eens. ' Zeer goed ', waarvan ik het ermee eens ben dat het grotendeels uit het gebruik is verdwenen, werd in mijn herinnering ooit gebruikt heel graag th Bij. Het werd gebruikt als acceptatie van een suggestie, maar niet een die eerder werd betwist en niet noodzakelijkerwijs door een bediende. Ik herinner me nog goed dat mijn geschiedenismeester op school, die in Haileybury was opgeleid, hem vaak gebruikte.
• @ WS2: ik wil geen ' betwisten andere gevallen waarin ' erg goed ' zou zijn gebruikt (dat wil zeggen, niet noodzakelijkerwijs na een meningsverschil), ik heb dat toevallig als voorbeeld gekozen. In het geval van ' zeer goed meneer ', was het meestal een reactie op ' dat zal allemaal ' zijn van de kant van de master, wat aangeeft dat ze voldoen / begrijpen, en zeker niet na enige vorm van geschil. In het geval van een leeromgeving kan heel goed gewoon goedkeuring hebben betekend.
• @bamboo De andere uitdrukking die deze schoolmeester had, die zijn manier van werken uit de hogere middenklasse leek te typeren, was ' rechts-je-bent-dan ', waarmee je aangeeft dat je akkoord gaat met de voorgestelde procedure. Het is een alternatief voor ' zeer goed dan '. (Ik vertrouw erop dat je weet wat een ' openbare school ' is. Het is allesbehalve ' public ', en is alleen beschikbaar voor de rijken. Eton College, waar een aantal van het huidige Britse kabinet naartoe ging, is misschien wel de meest bekende. Ik denk dat het Amerikaanse equivalent een ' prep school ', wat iets anders betekent in Groot-Brittannië.)
• @ WS2 I ' m Engels en woon in het VK, en ik weet zeker alles van openbare scholen (wat een verkeerde benaming is dat); producten van dat systeem runnen het land terwijl we spreken … ' Klopt, dan ben ik ' ook bekend bij mij Ik hoor het tegenwoordig niet '. Niet iets dat een butler ooit zou zeggen!

Ik heb altijd gedacht dat de oorsprong precies zo is je begrijpt het zo. Heel goed in de letterlijke zin is een zin om goedkeuring aan te geven. In dit geval geeft de butler aan dat hij het gegeven bevel goedkeurt. Zoals in “Dat is een heel goed bevel. Ik “kom er meteen aan.” Of zoiets.

Het werkt als een soort manier om de meester (degene die het bevel geeft) zich beter over zichzelf te laten voelen. De butler erkent zowel het bevel als ondersteunt het besluit. De butler is tenslotte niet alleen een bediende om te werken, maar wil ook zijn meester tevreden stellen. Door hun beslissingen te ondersteunen, worden meestal beide doelen bereikt.

Opmerkingen

• Ik heb ' daar niet aan gedacht, maar het is logisch! : D

Je hebt een subtiliteit gemist. “Zeer goed, meneer” impliceert in feite dat de dienaar een hogere dienaar is die het vermogen heeft om de geboden die hij heeft ontvangen te beoordelen, dit heeft gedaan en ze goed heeft bevonden. Het alternatief is “Ja, meneer” en we hebben allemaal gehoord dat dit (al was het maar op tv) door hogere bedienden werd gebruikt om iets heel anders te impliceren. Bedienden – bijvoorbeeld – zeggen niet “Heel goed, meneer”!