Het huis van een vriend van Bobs

“een vriend van Bob” betekent “een van Bob “s vrienden”. Daarom kun je zeggen:

“ Ik” ben bij Tom “s geweest, een van Bob” s vrienden.

/ of /

Ik ben bij Tom “s geweest, een vriend van Bob “s.

U kunt het woord” weglaten ” huis”. Het is impliciet.

Er zijn twee manieren waarop Engels het bezittelijk aanduidt – met het voorzetsel “of” ( Een vriend van Bob) of met “” s “(Bobs vriend). Deze laatste wordt de Saksische genitief genoemd, omdat dat de manier is waarop Angelsaksisch (Oudengels) sommige zelfstandige naamwoorden verbuigt om het genitief aan te duiden. Cyning betekent koning in het Oudengels, en cynig Ancestors betekent de koning “s of van de koning.

Engels bewaarde niet alleen beide bezittingen, maar gebruikt ze ook samen, wat enigszins overbodig lijkt, maar dat er al is voor een lange tijd. Je zult wat geleerd geruzie vinden over hoe ver terug de oefening gaat, maar het wordt weergegeven in The Canterbury Tales ca 1390.

Oon maximus, dat was een officier
Van de prefect es , en zijn corniculer,

Een Maximus, die een officier van de prefect was, en zijn assistent,

Dit wordt vaak de “dubbele genitief” genoemd, hoewel The Cambridge Grammatica van de Engelse taal zal je snuffelen voor het gebruik van deze term, waarbij je de voorkeur geeft aan schuine genitief omdat er alleen op Het bezitterige gevoel.

Laten we aannemen dat Tom de vriend is en dat hij een huis heeft. Het kan verleidelijk zijn om meer genitieven op een dubbele genitief te stapelen:

een vriend van Bobs huis

Maar dit is problematisch omdat de Saksische genitief is gekoppeld aan een zelfstandig naamwoord, niet aan een zin. Wat je probeert te zeggen is

(een vriend van Bob) “s huis

dat is

Toms huis

Je “wordt waarschijnlijk begrepen, maar nog meer en je” zult jezelf en je lezer snel verliezen (of luisteraar) in de keten van bezit. En het wordt alleen maar erger als er meerdere vrienden en meerdere huizen zijn. Merk op dat dit geen gevaar is voor “of”:

Het parfum van de bloemen van de tuin van het huis van een vriend van Bob.

De dubbele bezittelijke term vindt het niet in uitgebreide ketens maar om een dubbelzinnigheid op te lossen. Neem de zin

Ik heb Bob “s foto gemaakt.

Ben je een fotograaf of een dief? Voor de eerste zeg je

Ik heb een foto gemaakt van Bob.

Als het laatste,

Ik heb een foto gemaakt van Bob “s .

Reacties

• Maar de ' s is niet de Saksische genitief, het is de moderne Engelse clitic. Mensen denken er niets van te zeggen " de vrouw met het rode jasje ' s auto is illegaal geparkeerd, " waar de s is gekoppeld aan de zin de vrouw met het rode jasje. Niemand bij goed hoofd zou " de vrouw s met de auto in het rode jasje …"
• @phoog Je denkt dat het ' niet de Saksische genitief is omdat we ' spreek je geen Angelsaksisch? Denk je dat het ' s niet Fransen vertrekken tenzij we de Franse grens oversteken? Mensen zeggen veel dingen zonder na te denken. Bijvoorbeeld de opmerking over " de vrouw ' s met. " Natuurlijk zegt niemand dat omdat je ' geen voorzetsel aan een bezittelijk woord kunt koppelen. Dacht je dat ik mensen voorstelde dat te doen?
• Ik denk dat het ' niet de Saksische genitief is omdat het niet functioneert zoals de Saksische genitief deed. Zie en.wikipedia.org/wiki/Genitive_case#English . Met andere woorden, het is niet de Saksische genitief, juist omdat het van toepassing is op zinnen, niet op woorden.
• @phoog Freud meldde dat een chirurg uit zijn kennis bezwaar had tegen de psychologische term " hysterie " omdat het kan worden toegepast op mannen, en het woord " hysterie " komt van het Griekse woord voor " baarmoeder. " Nog niet gewist?
• @phoog Bezittingen gevormd met de clitic s in (modern) Engels staan traditioneel bekend als de Saksische genitief , ondanks het feit dat ze duidelijk heel anders zijn, zowel syntactisch als morfologisch, van daadwerkelijke genitieven in Saksisch. U heeft echter volkomen gelijk dat de bewering “Maar dit is problematisch omdat de Saksische genitief van toepassing is op zelfstandige naamwoorden, niet op zinnen” onjuist is. De Saksische genitief nooit is van toepassing op zelfstandige naamwoorden als zodanig, maar altijd op zinnen van zelfstandige naamwoorden.

Er is geen correcte manier om dit te schrijven met apostrofs om het bezittelijk aan te duiden. Je zou moeten zeggen:

Ik ging naar het huis van een vriend van Bob.

of

Ik ging naar het huis van Tom, een vriend van Bob.

of

Ik ging naar het huis van de broer van een van Bobs vrienden.

Zoals in veel gevallen, kunt u de regel bepalen door het voorbeeld tot het uiterste te nemen. Hoe zou u in het laatste voorbeeld hierboven schrijven met apostrofs?

Ik ging naar het huis van een van Bobs vrienden “broer”.

Volkomen verwarring! Verwijst de een naar de vriend of naar het huis? Moeten het huizen zijn?

Dit is de reden waarom je het object van het werkwoord dicht bij het werkwoord moet houden, en de bezittelijke apostrof moet vermijden.