Kan iemand een vergelijking maken tussen hoge actie en lage actie op gitaar en welke is beter, ik weet niet te veel over hen.
Reacties
- Bob heeft het goed behandeld, dus ik heb ' t opnieuw hash gewonnen. In jouw geval je wilt een zo laag mogelijke actie, terwijl je fret buzz vermijdt. Lagere actie is gemakkelijker te spelen, maar te laag veroorzaakt zoemen. Je wilt net hoog genoeg om het zoemen te stoppen. Een professional kan je gitaar perfect laten spelen – alleen de zoals jij het wilt.
- Dit vat het veel beknopter samen dan mijn antwoord, @RockinCowboy! Vind je het erg als ik een TLDR met dit punt aan mijn antwoord toevoeg …?
- @BobBroadley Voel je vrij om te doen wat je suggereert. Ik denk dat we allemaal als gemeenschap moeten samenwerken om ervoor te zorgen dat de inhoud van deze site zo nuttig mogelijk is voor alle bezoekers.
Antwoord
TL; DR Het korte antwoord (bedankt, @RockinCowboy!) Is dat je je actie meestal zo laag mogelijk wilt hebben, zonder enig fret-gezoem te horen, vooral als je net begint met gitaar.
Nu het langere antwoord …
Er zijn voordelen aan zowel een hogere als een lagere actie op een gitaar. In feite is het vaak gepast om een hogere of lagere actie te hebben, afhankelijk van het type gitaar. Het is echter altijd mogelijk om een actie te hebben die te hoog of te laag is, waardoor de gitaar moeilijk of zelfs onmogelijk te bespelen is.
Voordelen van een hogere actie:
- staat de speler toe om harder op de snaren te slaan zonder fret-buzz te creëren.
- staat de speler om de snaren zo aan te slaan dat de snaren “voorwaarts en achterwaarts” trillen, zonder fret-buzz te creëren. Dit zorgt voor een voller geluid, doordat het zangbodem meer trilt. Een voorbeeld hiervan is het spelen met een “diepe” apoyando (rust-slag) op klassieke gitaar, waarbij de snaar iets naar de gitaar wordt gedrukt en vervolgens wordt losgelaten, waardoor de snaar wat meer naar achteren trilt. en vooruit, in plaats van omhoog en omlaag.
Nadelen van een hogere actie:
- de speler moet met de linkerhand harder op de snaren drukken. Dit vereist meer kracht, zorgt voor meer vermoeidheid en kan de vingers pijnlijker maken.
- naarmate de snaren verder van de toets verwijderd zijn, moeten ze een grotere afstand afleggen als ze tegen de frets worden gedrukt. Dit betekent dat je de snaar wat meer moet buigen, wat intonatieproblemen kan veroorzaken (waardoor de meeste noten een beetje scherp klinken).
Voordelen van een lagere actie:
- hammer-ons en pull-offs ( ligados ) zijn meestal veel gemakkelijker uit te voeren.
- aangezien er minder druk nodig is om op de snaren te drukken, kan men over het algemeen sneller en met minder inspanning spelen.
Nadelen van een lagere actie:
- het kan moeilijk zijn om snaren te buigen, aangezien de vingers van de linkerhand reizen over aangrenzende snaren.
- fret-buzz (zie hierboven).
Zoals ik al eerder zei, als de actie veel te hoog of te laag is, kan de gitaar extreem moeilijk of zelfs onmogelijk om te spelen.
Als de actie te hoog is kan het onmogelijk zijn om druk hard genoeg op de snaren om ze te laten reiken het fretboard, op sommige posities langs de snaren.
Als de actie te laag is kun je een situatie waarin u de bedoelde noot niet laat klinken als u op een bepaalde fret drukt. Je kunt bijvoorbeeld met je linkerhand fret 4 aan het fretten zijn, maar de snaar kan ook fret 5 raken waardoor die noot klinkt. (Dit probleem kan ook worden veroorzaakt doordat frets onregelmatig worden gedragen, waardoor een fretdress of re-fret nodig is.)
Ten slotte moet worden opgemerkt dat verschillende dingen bijdragen aan het opzetten van een goede actie: de hoogte van de zadels en brug; de kromming van de nek, vanwege de spanning van de truss-rod; de hoogte van de moer (het stuk plastic bij het hoofdeinde van de toets). Zoals ik al eerder zei, hebben verschillende soorten gitaar meestal verschillende acties. De actie van klassieke en staalsnarige akoestische gitaren is meestal hoger dan op elektrische gitaren. Dit komt deels door het gebruik van dikkere snaren op deze instrumenten, maar ook door de speeltechnieken die vaker op dit soort instrumenten worden gebruikt. Natuurlijk kan een speler die zachtjes speelt met lichte snaren op een akoestische gitaar de voorkeur geven aan een lagere actie dan iemand die heel hard speelt met dikke snaren op elektrisch, dus persoonlijke voorkeur, snaardikte en speelstijl zijn ook belangrijke factoren.
Answer
Mijn oorspronkelijke stijl was elektrische blues, en dit is in de loop der jaren veranderd in jazzstandaarden en solo jazzgitaar.
Voor beide stijlen geef ik de voorkeur aan snaren met een zware dikte, en voor blues helpen de grotere snaren in combinatie met hogere actie echt de toon bij het buigen van de snaren. Je hebt het extra voordeel dat je kracht in je handen en vingers opbouwt, omdat een gitaaropstelling op deze manier NIET gemakkelijk te bespelen is, tenzij je eraan gewend bent.
Voor jazz geef ik de voorkeur aan de lagere actie omdat maakt het spelen van akkoordmelodieën zo veel gemakkelijker, en het klinkt ook beter.