Vandaag lees ik in een krant deze zin:
Voor het eerst in drie maanden heb ik iets gegeten. Ik voel me opgelucht.
Dus mijn vraag is: waarom kan “ik niet continu aanwezig gebruiken? Onbepaald heden gebruiken lijkt me vreemd omdat het betekent dat de persoon genoemd voelt zich altijd opgelucht.
Reacties
- " zich opgelucht voelen " klinkt me raar
- ' Ik ' voel me nogal slecht. ' en ' Ik voel me nogal slecht. ' zijn vrijwel uitwisselbaar in het VK. Deze Google Ngrams suggereren dat ' ergens anders waar is. Ik ' zou zeggen dat beide vormen acceptabel zijn in uw voorbeeld, vooral als ' in plaats van ' wordt toegevoegd als opvulling. De keuze tussen present simple en present continue is vaak niet erg duidelijk- knippen.
- Ik ' ve merkte vaak een voorkeur voor het huidige continu op onder leraren en collegas uit Zuid-Azië en ik ' heb me vaak afgevraagd waarom. Bedankt voor het verwoorden van uw standpunt. In mijn dialect (Canadees) zouden beide acceptabel zijn, maar het onbepaalde komt vaker voor.
- zie ook Wat is het verschil tussen zeggen: “I wasn ' weet niet “en” Ik wist het niet ' wist niet “?
Antwoord
Zintuigen, emotionele en mentale toestanden, verlangens, meningen en metingen worden door moedertaalsprekers Engels niet als processen gezien en worden daarom meestal niet beschreven in de continue / progressieve vorm.
* Ik ben zijn naam vergeten.
* Ik geef de voorkeur aan chocolade boven vanille.
* Deze pizza kost te veel.
Deze voorbeelden zijn absoluut niet -idiomatisch en zou een uitvoerig beschreven scenario nodig hebben om logisch te zijn als normale Engelse uitingen.
Ik kon eindelijk iets eten. Ik voel me opgelucht.
Dit betekent niet " Ik word momenteel opgelucht, " maar eerder " Ik ben in een staat van verlichting. " Het betekent zeker niet dat ik eeuwig in een staat van verlichting ben. Ik at. Ik voel me opgelucht. Het reliëf is tijdelijk gebonden aan het hebben gegeten.
Antwoord
In het Engels is het werkwoord voelen wordt vaak gebruikt als een statief werkwoord en in het algemeen nemen statieve werkwoorden geen continue of progressieve vormen aan (en in tegenstelling tot dynamische werkwoorden die kunnen). *
“Ik voel me opgelucht.” = “Ik ben opgelucht.”
Om een bewustwording, overweging of contemplatie van de staat te benadrukken (dwz dat handeling van gevoel), zou men voelen als een dynamisch werkwoord kunnen gebruiken.
“Ik voel me opgelucht.” = “Ik ben me bewust van / denk erover om in het proces van verlichting te zijn.”
Dit zal echter nog steeds gemarkeerd aanvoelen voor sommige moedertaalsprekers zonder iets anders om de aandacht te vestigen op een verandering in toestand of een tijdelijk karakter .
“Ik voel me nu opgelucht.” = “Ik was niet opgelucht, maar dat is veranderd / is aan het veranderen.”
* Het Farlex Grammaticaboek heeft een mooie samenvatting over stative werkwoorden die dit bevatten,
Sommige statatieve werkwoorden kunnen in bepaalde situaties echter in een aaneengesloten tijd worden gebruikt, zoals bij het beschrijven van een tijdelijke toestand die is begonnen en zal eindigen. Dit komt steeds vaker voor in het moderne Engels, en de prescriptieve regel dat statatieve werkwoorden nooit continu kunnen zijn, wordt minder streng.…