Men kan opmerken dat het woord parfait , dat zich letterlijk vertaalt naar perfect in het Engels, lijkt te bevatten twee verschillende Franse woorden.
Ten eerste, par , dat soms in het Engels wordt weergegeven als per (zoals in mijlen per uur), wat “door” betekent.
Ten tweede, het werkwoord fait , mogelijk een vervoeging van het werkwoord faire dat “doen” betekent. Misschien, volgens Google Translate , betekent fait hier “feit”.
Deze samenvoegen om ” per actie “of misschien” per feit “.
Reacties
Antwoord
Kort antwoord: technisch gezien nee, maar uw redenering is niet echt onjuist.
Twee manieren om het te zien:
1. Parfait kan worden beschouwd als het voltooid deelwoord van het werkwoord “ parfaire ” , dat geen samengesteld woord is in de Franse betekenis (twee Franse woorden bij elkaar) noch in de Engelse betekenis, aangezien “par” hier technisch gezien een “préfixe” is, dat is een deeltje dat gewoonlijk achter de radicaal wordt geplaatst om het woord te vormen, zoals “parvenir”, “parcourir”, “parachever”. Het is, je raadt het goed, een variant van per , wat “tot” betekent in het Latijn.
2. Parfait is, net als zijn Engelse tegenhanger perfect en andere Europese woorden, in feite afgeleid van het Latijnse “perfect passief deelwoord” perfectus en is als zodanig een enkel, niet-samengesteld woord. Perfectus is net als zijn basisvorm perficio samengesteld uit per- (tot) + facere (te doen) betekenis “uitvoeren”.
Hoewel die basisvorm perficio is samengesteld uit meerdere morfemen in het Latijn, is het nog steeds geen verbinding, maar een afleiding. Verbindingen zijn beschouwd als gevormd uit twee verschillende onafhankelijke lexemen, in plaats van een affix + een onafhankelijk lexeme. Hoewel het Latijn een woord per had, wat is aanwezig in perficio en veel van dergelijke woorden is het voorvoegsel per- (natuurlijk etymologisch verbonden) .
Ik geef deze twee vergelijkbare verklaringen graag omdat ze de bijzonderheden van Europese Latijnse etymologieën benadrukken.
Opmerkingen
- Inderdaad – zoveel woorden in Romaanse talen (en talen waarin ze zijn geleend) kunnen etymologisch worden opgesplitst, maar hebben functioneel maar één basis vandaag. Ik heb dit en swer om het verschil tussen compounding en afleiding te verduidelijken. (Ik begrijp uit uw antwoord dat u dit weet, maar het feit over het hoofd hebt gezien dat Latijnse woorden zoals deze zijn gevormd uit affixen in plaats van onafhankelijke lexemen.) Voel je vrij om mijn bewoording te veranderen als je wilt.
- Goede bewerking. Ik heb zojuist ' infinitief ' gewijzigd in ' basisvorm ' (dat ' is hoe we dit noemden toen ik Latijn leerde) als een compromis tussen eenvoud en correcte grammaticale bewoordingen.
- Bedankt! Verspreking van de tong … van de geest? … van mijn kant.