Laten we bijvoorbeeld الحمد لله nemen – De meest gebruikelijke uitspraak is: Al-Hamdo-Li-Lah. Nu , hoewel er een Shada / شَدّة op het woord Allah staat, wordt het niet benadrukt. Waarom is dat? Een ander voorbeeld is بسم الله – de meest gebruikelijke manieren om te zeggen omvatten niet de nadruk van de Shada over Allah en wordt gezegd als Bismi-lah. Waarom?
Reacties
- Interessante vraag, beste vriend, goed gedaan omdat je zo nieuwsgierig bent … Veel succes.
- Spreek je Arabisch? Als dat zo is, ' realiseer je je dat de verkeerde uitspraak wordt veroorzaakt door het dialect! ' m zeg dit, want als je iemand " Fusha " hoort spreken, zullen ze dat altijd doen leg de nadruk op de " Shadda "!
- Ja, ik ' m een Arabische spreker, zelfs een geleerde s spreek het uit zonder de nadruk op de Shada. Ik heb maar heel weinig Mujawideen horen benadrukken.
- Ik heb zojuist geluisterd naar verschillende recitaties van willekeurige voordragers en ze lijken allemaal duidelijk de " Shadda "! Heeft uw vraag betrekking op de uitspraak tijdens het reciteren van koranverzen of binnen een dialect?
- Kunt u een voordrager noemen? Ik denk dat je ' de " la-hi " verlengt met de Alif, in plaats van de sterke nadruk van " Laa-hi " zoals wanneer je Allaa-h zegt.
Antwoord
Het antwoord is afkomstig uit deze bron, en ik zal er de algemene en hoofdregel uit halen en het als een kort antwoord opmaken, voor meer details in het Arabisch ga naar de bron
http://vb.tafsir.net/tafsir20484/
Volgens de regels van Tajweed تجويد kun je de (L – ل – لام) in het woord Allah الله op 2 manieren uitspreken dat ze (tafkheem تفخيم -) en (ترقيق – tarqueeq) worden genoemd
- tafkheem betekent de letter benadrukken en vet maken en laten zien. zoals je doet als je zegt qual Allah قَالَ الْلَّهُ
- tarqueeq betekent niet de letter benadrukken en het op een fijne manier zeggen. zoals je doet wanneer je alhamdu lelah الْحَمْدُ لِلهِ
zegt
De algemene regel die je kunt toepassen op deze letter (L- ل) in het woord Allah, is dat als het woord Allah wordt voorafgegaan door (a – o / fath – dam / فتح – ضم) je tafkheem bijvoorbeeld maakt: qual(a) Allah - قَالَ الْلَّهُ zoals in 5: 116 of muhammadon rasool(o) Allah مُحَمٌّدٌ رَسُولٌ الْلَّهِ zoals in 48:29
Als het wordt voorafgegaan door (e / kasrah / كسرة), maak je tarqueeq, bijvoorbeeld: L(e) llahe لِـلَّهِ zoals in 2: 284
in het kort:
a / o ——– > tafkheem (Quala Allah / Al-Hamdo-Li-Lah)
e – ———– > tarqueeq (Bismi-lah)
Answer
aww,
Dit komt vaak voor bij Engelstalige s. Engels heeft geen shaddah, en woorden met dubbele letters worden gewoon gezegd alsof het een enkele letter is.
Zeg de woorden: letter better filler comment
je zult hebben gezegd letter better filler commentaar
NIET
laat ter betere fil lercommentaar
aangezien je “shaddahs niet in het Engels kunt zeggen, missen zulke mensen, wanneer ze Arabisch spreken, de shaddah en kunnen ze het niet zeggen. Daarom zeggen Engelssprekenden” A-Lah “en niet” AL-Lah “.
wwb
Reacties
- I ' m een Arabische spreker. De meeste recitaties en veelgebruikte uitdrukkingen benadrukken alleen de Alif om de Lam op te heffen. Je zult echter zelden de nadruk op de Lam zelf horen, zoals wanneer je allah zegt. Allah wordt heel sterk gezegd, maar Bismillah of hamdolah de Allah binnenin wordt heel zwak gezegd alsof de Shadda was verdwenen
- @Shadi blijkbaar heb je een probleem niet met shadah maar met de recitatie (tajweed) regel van tafkheem en tarqeeq: in bismillah of al-hamdolillahi daar ' s geen tafkheem (ik ' ben geen expert dus misschien ' wordt zelfs hier tarqeeq genoemd) dus als je een voordrager vindt die het leest met tafkheem, dan betekent dat dat hij ongelijk heeft, tenzij er ' s een gepast lezen waar dit van toepassing zou kunnen zijn (ik ken er veel maar heb er nog nooit een gehoord). Dit houdt ook verband met het feit dat in deze gevallen het woord Allah de Ism majroor is. Terwijl ie. qol howa Allahu ahhad er ' s tafkheem op Allah. En in beide gevallen moet men de shidah / shadah reciteren!