“ Facilis descensus averno ” of “ discensus gemiddeld facilis est ”?

Dit antwoord kan langer zijn dan u had verwacht, maar er valt hier een stukje uit te pakken.

De vertaling gaat eigenlijk de andere kant op. “Facilis descensus Averno” komt uit regel 126 van boek 6 van de Aeneis. Elke Latijnse uitdrukking zou een oké (maar niet ideale) vertaling zijn terug van het Engels, maar Averno zou enigszins ongebruikelijk zijn voor pad naar de hel zonder de context van Aeneis 6 (waar Aeneas de onderwereld via een grot bij Lake Avernus): En merk op dat Lake Avernus niet letterlijk de hel is (dan zou het in de accusatief zijn als bestemming) maar [een deel van] het pad ernaartoe (afdaling via Averno).

In een meer neutrale context zou “facilis descensus ad infernum” of “facilis est descensus ad infernum” de Latijnse vertaling zijn van de Engelse uitdrukking. Je zou waarschijnlijk willen dat “facilis” het eerste woord is. Latijnse woordvolgorde is relatief gratis, maar dit betekent dat als je een woord hebt dat je in het bijzonder wilt benadrukken, je het eerst plaatst, en in dit geval wil je zeker de nadruk leggen op gemakkelijk. Merk ook op dat we in het Engels de neiging hebben om helse te associëren met vuur en zwavel, in het Latijn verwijst de verwijzing naar ondergronds zijn – infernus betekent gewoon onderwereld, net als het Grieks woord “Hades” doet dat, maar zonder de personificatie. Het is ook het woord St. Jerome waarschijnlijk het meest gebruikt voor “hell” wanneer hij de Bijbel in het Latijn vertaalde, hoewel hij af en toe ook niet-Latijnse woorden importeerde, zoals “gehenna” of “tartarus” betekent hel (vermoedelijk gewoon de woorden doorhalen zonder te vertalen, maar aangezien ik geen Hebreeuws, Aramees of Grieks ken, weet ik het niet zeker).

Trouwens, Lake Avernus is een echte plaats in Italië.

Samenvattend, als je alleen maar probeert de Engelse zin in het Latijn te vertalen, zou “facilis descensus ad infernum” of “facilis est descensus ad infernum” prima zijn. Als je de verwijzing naar de Aeneis wilt behouden, dan zou je de werkelijke woorden van Vergil “facilis descensus Averno” moeten gebruiken; het zou dwaas zijn om ze te veranderen in “descensus averno facilis est”, aangezien de enige reden om te zeggen “Averno” is zinspelen op de Aeneis. Vergilius woorden veranderen zou hetzelfde zijn als zeggen: “Dit is de vraag: zijn of niet zijn” in plaats van “zijn of niet zijn; dat is de vraag”.

Late bewerking: er zijn variaties op infernum die redelijke alternatieven zouden zijn. Men zou bijvoorbeeld het meervoud “facilis descensus ad inferna” kunnen gebruiken, aangezien “lagere plaatsen” idiomatisch was in het Latijn, net als “hemelen” in het Engels. Als men in plaats daarvan de bewoners van die locatie zou willen benadrukken, zou men zeggen “facilis descensus ad inferos” (gemakkelijke afdaling naar de verdoemden). “Ad inferos” is eigenlijk de woordkeuze in de Apostolische “Geloofsbelijdenis voor” [Hij daalde] in de hel “.

Tot slot, voor degenen onder u die zich afvragen waarom infernus (masc) heeft inferna (neut) als meervoud, onthoud dat dit een bijvoeglijk naamwoord is dat als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt. In dit geval is het “enkelvoud mannelijk dat enigszins uitzonderlijk is; normaal zou het “lagere man” betekenen, maar het is idiomatisch dat het toevallig “lagere plaats” betekent. (Misschien wordt dit beïnvloed door het Griekse “Hades”.) Dit gebeurt soms ook met zelfstandige naamwoorden die geen bijvoeglijke naamwoorden zijn die mannelijk zijn in het enkelvoud en onzijdig zijn (of kunnen zijn) in het meervoud, zoals locus . (En dit verhoogt de mogelijkheid dat infernus een verkorting is van locus infernus .) In elk geval is het onderscheid hier niet erg merkbaar, aangezien het accusatief enkelvoud infernum is ongeacht of het mannelijk of onzijdig is. Maar ik dacht dat degenen die de “onzijdig = collectief in PIE” -draad hebben gevolgd, dit voorbeeld zouden waarderen.