“ Ze is verdwenen ” versus “ ze is verdwenen ”

Normaal gesproken zou je gebruik weg zijn als er geen richting is opgegeven, zijn gegaan met aanwijzingen:

Waar is Cleopatra ? Ze is weg. (= ze is weg, of dood)

Waar is Cleopa tra? Ze is naar de tempel.

Dit is een idioom: het is onregelmatig en is alleen van toepassing op heel weinig werkwoorden. En is verdwenen kan soms nog worden gebruikt met specifieke aanwijzingen, hoewel het waarschijnlijk zeldzaam is. Het tegenovergestelde is gegaan zonder richting klinkt niet verkeerd, maar het komt waarschijnlijk minder vaak voor.

Ik geloof dat te zijn + voltooid deelwoord werd gebruikt om vormen het huidige perfect voor alle intransitive werkwoorden in ouder Engels, net als in andere Germaanse talen: niet ik ben maar ik ben , etc. Dus het was ooit hij is weg altijd, zelfs met specifieke aanwijzingen, zoals in het moderne Nederlands hij is naar huis gegaan . Toen veranderde op een bepaald moment het standaard hulpwerkwoord voor de tegenwoordige perfectie van intransitieve werkwoorden in het Engels naar have ; maar sommige oude, zeer frequente uitdrukkingen bleven in gebruik, zoals weg te zijn en enkele anderen.

Reacties

• Shouldn ‘ t het is ” Waar is Cleopatra? Ze is dood / weg. “?
• @genesis: je zou kunnen zeggen ” ze is weg ne “, en het zou ” betekenen dat ze ” heeft verlaten, of ” ze is dood ” —zoiets.
• De context is belangrijk, dus ik doe ‘ Ik denk niet dat ‘ op dit moment een eenvoudig antwoord is.
• @warm: Akkoord. Als het OP ons meer context geeft, krijgt hij een specifieker antwoord.
• Ik ‘ zou zeggen dat ‘ Ze is verdwenen ‘ is tamelijk zeldzaam tot zeldzaam (vooral als een complete verklaring) in tenminste Groot-Brittannië. En ik ‘ m vermoeden dat ‘ Ze ‘ is verdwenen ‘ wordt normaal gesproken beschouwd als een samentrekking van de has-vorm.

Het woord verdwenen hier is een predikaatbijvoeglijk naamwoord, wat betekent dat ” niet langer hier ” is. Etymologisch komt het uit het voltooid deelwoord van go , maar in modern Engels is het ook een bijvoeglijk naamwoord. Net als het bijvoeglijk naamwoord klaar kan het bijvoeglijk naamwoord verdwenen meestal niet voor een zelfstandig naamwoord worden geplaatst. Vergelijk:

De auto was gepakt en klaar.
* De klaargemaakte auto stond geparkeerd op de stoeprand, wachtend op hen.

Toen ze in de grot keken, was de schat verdwenen.
* Ze zochten overal naar de verdwenen schat.

De Merriam-Webster-woordenboek heeft voorbeelden waarin verdwenen wordt gebruikt voor een zelfstandig naamwoord, maar in de meeste situaties wordt verdwenen voordat het zelfstandig naamwoord grammaticaal is.

Opmerkingen

• Ik veronderstel dat je dat zou kunnen zeggen; elk deelwoord is tenslotte bijvoeglijk naamwoord. Elke beschrijving zou werken. Ik geef er echter nog steeds de voorkeur aan om het als een deelwoord te analyseren, omdat uw label het moeilijker zou maken om het historische proces te beschrijven dat ervoor zorgde dat ” is verdwenen ” en ” ze is ” gaan afwijken. Dat wil zeggen, historisch gezien was verdwenen een deelwoord, en het gebruik ervan is nooit veranderd (het is alleen het hulpwerkwoord dat is veranderd).

Ze is naar de markt gegaan

Ze is weg. (dat wil zeggen, ze is weggegaan, ze is weg).

Je kunt ook idiomen gebruiken als “wat is weg en wat niet …” …. dat wordt vaak gebruikt in de literatuur.

Een ander geval waarin het werkwoord dat moet zijn kan worden gebruikt om de tegenwoordige of voltooide tijd uit te drukken, wordt in deze vraag gedemonstreerd (nu gesloten) Emily Dickinson gedicht

Een vers zit me dwars: ” Waar is Jezus heen? ” (Van “Sterven! Sterven in de nacht!) Emily Dickinson gedicht

Christenen worden opgevoed met het lezen van de Bijbel: vaak de King James Version. De King James Version werd in 1611 gepubliceerd en was geschreven in een vorm van Engels die toen al ouderwets was. Als gevolg hiervan hebben ze de neiging archaïsche taal te gebruiken bij het formeel uiten van religieuze gedachten. Emily Dickinson (1830-1886) was geen uitzondering.

De taal van KJV1611 toont bewijs en vele voorbeelden van het eerdere gebruik van het werkwoord ” ” om de huidige perfect en verleden perfectie van intransitieve werkwoorden van beweging en verandering te vormen.

Vanwege de invloed van de Bijbel op de taal zijn sommige van deze vormen nog steeds gebruikt, vooral in dialect en informeel.

Mic: 1: 9: want haar wond is ongeneeslijk; want het is naar Juda gekomen; hij is naar de poort van mijn volk gekomen, zelfs naar Jeruzalem.

Ac: 21: 11 : En toen hij tot ons kwam, nam hij Paulus gordel en bond zijn eigen handen en voeten,

De: 17: 14: Wanneer u kunst komt naar het land dat de HERE, uw God, u geeft,

1Pe: 3: 22: Wie is naar de hemel gegaan, en bevindt zich aan de rechterkant van God; engelen en autoriteiten en machten werden aan hem onderworpen.

M “t: 26: 71: En toen hij wegging naar de veranda, een andere meid zag hem,

Ge: 19: 23: De zon was opgestaan op de aarde toen Lot Zoar binnenging.

Psalmen: 22: 14: Ik word uitgegoten als water, en al mijn botten zijn uit elkaar: mijn hart is als was; het is gesmolten in het midden van mijn darmen.

Ac: 7: 40: Zeggen tegen Aaron , Maak ons goden om voor ons uit te gaan: want wat betreft deze Mozes, die ons uit het land Egypte bracht, weten we niet wat is geworden van hem.

2Ki: 4: 18: En toen het kind werd gegroeid , het viel op een dag dat hij naar zijn vader ging naar de maaiers.

Nu: 35: 32: En je zult hem geen genoegen schenken dat is gevlucht naar de stad van zijn toevluchtsoord, zodat hij opnieuw zou komen wonen in het land, tot aan de dood van de priester.

Voor een moderner gebruik:

2009 My Life Journal (from My Heart to Yours) Door VK Sansone Als hij naar zijn werk gaat, voel ik me verloren, alsof er een deel van mij ontbreekt en aangezien ik ” ben rib “, ik denk dat de rest van mijn lichaam is verdwenen.

En de Google Ngram voor ” is verdwenen, is geworden ”

Het gebruik van is verdwenen is een zin maakt het passief gespannen, zoals in “” hij is verdwenen door iemands druk “”, terwijl het gebruik van is verdwenen is actieve tijd. Ik veronderstel dat dit het verschil is.