I “ma beetje verward over het verschil tussen [凍 る] {こ お る} en [凍 え る] {こ ご え る}.
Uit wat ik heb onderzocht, lijkt het erop dat 凍 る zich meer richt op het fysieke proces van iets bevriezen, en de het resultaat is ijs of bevroren vaste stof. Zoals water dat in ijs bevriest, of een biefstuk dat bevriest en hard wordt nadat het een tijdje in de vriezer heeft gelegen.
Terwijl 凍 え る het meer abstracte concept van bevriezen lijkt te zijn, of het fysieke gevoel van bevriezing . Zoals ijskoude tenen / vingers als je “buiten loopt in de winter, of een” bevroren woestenij “.
Is dit een juiste gedachte, of ben ik er vandoor ???
Antwoord
Ik ben het eens met je algemene beschrijving: 凍 る is fysieke bevriezing – meestal van water of een andere vloeistof – of ijskoud. Het is objectiever (je kunt een vriespunt meten). Uitzondering: wanneer metaforisch gebruikt zoals in 血 {ち} も 凍 る, wat waarschijnlijk dicht bij het Engelse “bloedstolling” ligt.
Het kan soms ook worden gebruikt wanneer ijs iets bedekt, bijv.凍 っ た [道] {み ち} – een weg die is bevroren.
凍 え る is ijskoud in termen van gevoel / de reactie van je lichaam alsof het zo koud is dat ik mijn vingers “. Het is subjectiever. Het kan ook worden gebruikt om naar lichaamsdelen te verwijzen, bijv. 凍 え た [指] {ゆ び} – vingers stijf van de kou.
Het is dus logischer om te praten ongeveer “凍 る [温度] {お ん ど}” dan “凍 え る 温度”, en ik denk dat het mogelijk is om 凍 え る ほ ど [寒] {さ む} い te zeggen als de temperatuur niet echt onder het vriespunt is.