Wat bedoelt Paulus in Romeinen 1:17 met “van geloof tot geloof” (ἐκ πίστεως εἰς πίστιν)?

Weet niet zeker wat je commentaar geeft keek naar. Maar je bent in goed gezelschap met Calvin , die een duidelijk tijdsgevoel lijkt aan te geven in de zinsnede “van geloof tot geloof”:

Hoe meer onze kennis van ware religie toeneemt, we zien de genade van God met meer duidelijkheid en vertrouwdheid, alsof Hij dichter bij ons zou komen. … [Deze zin] markeert de dagelijkse vooruitgang van elke gelovige. ¹

Charles Hodge interpreteert het meer als een intensivering van “door geloof” (maar let op zijn eerder voorlopig “ kan betekenen”):

Zoals “dood tot de dood” en “leven tot leven” intens zijn, zo ” geloof tot geloof “kan betekenen, geheel uit geloof. ²

Haldane is van een andere mening, dat de betekenis niet tijdelijk of nadrukkelijk is atisch (voornamelijk), maar een elliptische verklaring, dat wil zeggen, er ontbreken enkele woorden die “hadden kunnen worden herhaald maar niet” t waren, die bij het invoegen een duidelijke betekenis opleveren (hieronder gemarkeerd). Hij presenteert ook een mooie catalogus van andere “interpretaties:

Sommigen leggen het uit als een betekenis van het geloof van het Oude Testament naar het geloof van het Nieuwe; sommige , van de ene graad van geloof naar de andere; sommige, van het geloof van de Jood tot het geloof van de heiden; en andere, helemaal van geloof. De uitdrukking is duidelijk elliptisch; en om het te begrijpen, is het noodzakelijk om op te merken dat de letterlijke weergave is niet van geloof tot geloof, maar door geloof tot geloof. Dezelfde woorden in het origineel zijn dus vertaald in hetzelfde vers: De rechtvaardige zal leven door geloof. De betekenis is dus de gerechtigheid die door geloof is, namelijk die door geloof wordt ontvangen, wordt geopenbaard aan het geloof of om geloofd te worden. div Dit is volledig constant met wat de apostel zegt in hoofdstuk 3:22, waar hij terugkeert naar het onderwerp, en aankondigt dat de gerechtigheid van God, die door of door het geloof van Jezus Christus is, is voor allen en voor allen die geloven. ³

Ik denk niet dat Haldane de tijdelijke betekenis volledig verwerpt. Het staat u vrij om het vers in beide richtingen te interpreteren, zoals de Geest leidt.

_{¹ Johannes Calvijn, The Epistles of Romeinen en Tessalonicenzen , 1539, vert.Ross Mackenzie in 1884, (Grand Rapids: Eerdmans), p.28.}

_{² Charles Hodge, commentaar op de brief aan de Romans , 1886, (Ann Arbor: Cushing-Malloy, 1953), p.32.}

_{³ Robt. Haldane, Exposition of the Epistle to the Romans , 1874, (Edinburgh: Banner of Truth, 1958), p.49.}

Voor mij is de brief aan de Romeinen een sollicitatie, zij het ongevraagd. Paulus besteedt het eerste hoofdstuk aan het winnen van het vertrouwen van de Romeinen en verzekert hen dat hij in hun groep zou passen. Paulus begint met een lange openingstoespraak die ongetwijfeld bedoeld was om de Romeinse christenen ervan te overtuigen dat hij tegelijkertijd oprecht en bescheiden was en dat zijn leringen over Jezus Christus in overeenstemming waren met die van henzelf. Paulus hoopt een tijdje in Rome te prediken (1:15), en heeft hun aanvaarding nodig. Romeinen hoofdstuk 15 is een verzekering dat de tussenstop kort zal zijn en dat hij niet van plan is op de tenen te trappen voordat hij naar Spanje gaat. In dit verband:

Romeinen 15:14: En ikzelf ben er ook van overtuigd, mijn broeders, dat u ook vol goedheid bent, vervuld met alle kennis, ook in staat elkaar te vermanen.

In deze context moet wat volgt niet worden geïnterpreteerd als Paulus die iets schrijft aan de Romeinen dat ze niet weet het al. Hoewel hij de christenen van Rome nog nooit had ontmoet, wist hij dat ze al geloof in Jezus hadden en al in het evangelie geloofden. Hij wilde ze laten zien dat hij op dezelfde pagina zat.

In vers 16 zegt Paulus dat hij zich niet schaamt om het evangelie te verkondigen, waarvan hij zegt dat de Romeinen de kracht van God zijn voor de redding van iedereen wie gelooft: eerst Jood, en dan Grieks (heiden). Vers 1:17 echoot dan Habakuk 2: 4 (en mogelijk Psalm 98), en eindigt met het citaat uit Habakuk 2: 4, in Romeinen 1: 17b:

Romeinen 1: 17b: zoals het is geschreven, zal de rechtvaardige leven door geloof.

Matthew Poole zegt dat deze apostel schijnt te genieten van herhalingen zoals “van geloof tot geloof”, en er zit een elegantie in. Hij zegt dat de woorden op verschillende manieren worden geïnterpreteerd en geeft twee voorbeelden:

• van het geloof van het Oude Testament tot het geloof van het Nieuwe
• van een minder geloof naar een groter; niet twee geloven, maar een en hetzelfde geloof dat tot volmaaktheid toeneemt.

Om te extrapoleren uit het commentaar van Poole, speculeren sommige theologen slechts over de betekenis van deze zin, en proberen er iets in te vinden dat past bij hun eigen theologie.

Steve Moyise maakt een redelijk punt in “Citaten”, gepubliceerd in Zoals het is geschreven , pagina 21, dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat Paulus eerst zijn evangelie formuleerde als de openbaring van Gods “gerechtigheid” van “of” vanuit “geloof en pas later ontdekte dat Hab 2: 4 de enige tekst in de hele Schrift is die zon verband legt. Het is veel waarschijnlijker dat Paulus met de Habakuk-tekst begon en zijn leer dienovereenkomstig formuleerde.

Als dat het geval is, kunnen we zeggen dat de boodschap van Paulus in belangrijke mate niet wordt bepaald door de boodschap van Habakuk, maar door de woorden van Habakuk, die Paulus parafraseert maar slechts zo veel kan veranderen. En omdat Paulus niet begon met een bedoelde verklaring die Habakuk gesteund vond, maar vanuit Habakuk begon, moeten we niet te veel lezen over hoe hij woorden gebruikte, maar onze focus op de bredere boodschap houden.

Moyise ( ibid , pagina 18) zegt dat, aangezien Paulus zichzelf voorstelt aan de Roomse kerk, hij een tekst citeert waarvan hij weet (of denkt te weten) dat deze een gemeenschappelijke basis zal zijn, en op deze manier hij zal hun vertrouwen winnen. Hij heeft behendig de betekenis van Habakuks woorden veranderd en zijn eigen woorden vermengd met die van Habakuk om de indruk te wekken dat Habakuk meent wat Paulus bedoelt.

De precieze betekenis, zoals bedoeld door Paulus, van “van geloof tot geloof” is onduidelijk, en misschien is dat ook hoe Paulus het wilde achterlaten. Als Matthew Poole gelijk heeft als hij zegt dat Paulus genoot van herhalingen zoals deze, dan gebruikte Paulus deze specifieke constructie omdat het hem in verrukking bracht. Meer in het algemeen wilde hij over geloof praten, en hij wilde aantonen dat zijn leringen goed gegrondvest waren in de Schrift door een passage te citeren die zou resoneren met de Romeinen.

Ik denk dat de uitdrukking “van geloof naar geloof” in een heel andere zin wel eens een overgangsperiode zou kunnen zijn. Mag ik eerst verwijzen naar Romeinen 3: 21,22 waar Paulus spreekt over Gods “gerechtigheid die wordt geopenbaard [in het evangelie] die” door geloof in Jezus Christus wordt gegeven aan allen die geloven “[NIV] met voetnoten die een alternatief suggereren:” door de trouw van Jezus “.Hier laat ons Engelse vocabulaire ons helaas in de steek – geloof = Griekse pistis; geloven = Grieks pisteuo waarbij de uitgangen het verschil zijn tussen het zelfstandig naamwoord en het werkwoord. Dus de NIV laat Paulus zeggen “door (iemands) geloof (in Jezus) aan allen die geloven (in Jezus)” – ik denk het niet! – het alternatief is duidelijk hoe beter – “door de trouw van Jezus aan allen die trouw zijn (aan Jezus) “. Hier denk ik dat dit de overgang is – onze trouw is een antwoord op de Zijne.

Nadat ik het eerste” geloof “van Rom. 1:17 dat van Jezus heb gemaakt, heb ik de vraag moet beantwoorden: “in welke zin is Jezus (en moeten wij) trouw zijn?”. In 1:17 verwijst “van geloof tot geloof” naar de gerechtigheid van God geopenbaard in het evangelie. NT Wright suggereert dat Gods gerechtigheid is Zijn onwankelbare toewijding om Zijn verbond met Zijn volk en inderdaad met Zijn schepping hoog te houden (om Zijn woord te eren). Dus in Rom. 1:17 het evangelie openbaart Gods gerechtigheid in die zin dat Hij uiteindelijk beweegt om het verbond te laten werken – niet alleen van Zijn kant [wat het altijd heeft gedaan] maar van de mensheid, door voor ons te doen waarvoor we niet konden doen onszelf – houden het verbond in stand – dat is wat de getrouwe Jezus heeft gedaan. Wij van onze kant kunnen deelnemen aan die verbondsgetrouwheid van Jezus door trouw te zijn aan Hem – door onze trouw aan Hem als Koning te verklaren [Messias (Hebreeuws) = Christus (Grieks ) = Gods gezalfde koning] en dus onze vertegenwoordiger [en plaatsvervanger].

Opmerkingen

• Dit antwoord heeft Engelse compositieproblemen. Het is ongestructureerd en moeilijk te volgen. Probeer het alstublieft opnieuw te schrijven in drie of misschien vier afzonderlijke korte alineas, elk met een leidende zin en twee of drie ondersteunende zinnen die één idee per alinea uitdrukken. De alineas moeten een logische volgorde hebben die leidt naar een laatste samenvattende alinea die duidelijk de vraag van OP ‘ beantwoordt. Het is mij niet duidelijk in welke zin u het woord ” transitioneel ” gebruikt. Overgang van wat naar wat?
• Bedankt voor je nuttige opmerkingen. Ik heb een tweede alinea gemaakt om het overgangsprobleem te onderscheiden van een uitleg van ” trouw ” en vervolgens de tweede alinea geherstructureerd om een betere eerste van die uitleg.

Aaron Nutt:

Ik ben niet zeker wat u – precies – bedoelt met “tijdelijke tijdelijke betekenis”. Ik geloof dat er geen twijfel over kan bestaan dat er een of andere overgang wordt overgebracht. Een “van-naar” -formulering van een reeks zelfstandige naamwoorden impliceert noodzakelijkerwijs een overgang.

Maar als ik Romeinen 1:17 lees, denk ik meteen aan Psalm 84: 7; 2 Korintiërs 3: 16-18; en 2 Korintiërs 2:16. Het idee van een toenemende maat is de duidelijkste betekenis in elk In al deze passages lijkt de Schrift te spreken over groei en beweging, resulterend in respectievelijk meer en meer geloof [met een begeleidend ervaringsbewustzijn (“openbaring”) van de gerechtigheid die het resultaat is van dit groeiende geloof] , en steeds meer kracht, glorie, geestelijke dood en geestelijk leven.

In de bredere context van Romeinen (denkend aan Abraham als de vader van degenen die geloven) , een groeiend geloof is het soort geloof dat Paulus in gedachten heeft. In Romeinen 4:21 en 22 schrijft Paulus dat Abraham “niet wankelde in ongeloof, maar sterk werd in het geloof”. “Daarom”, zegt Paulus, “werd hem geloof toegerekend als gerechtigheid.”

Kortom, de tijdelijke overgang, “van geloof naar geloof”, lijkt er een te zijn van toenemend geloof en een toenemende ervaring van God. “s gerechtigheid.

Geloof heeft een tijdelijk aspect:

Nu is geloof de inhoud van dingen waarop wordt gehoopt, het bewijs van dingen die niet worden gezien. (Hebreeën 11: 1 NKJV)

Geloof is het bewijs van dingen die niet worden gezien. Als het ding waarop wordt gehoopt eenmaal is gerealiseerd, is het realiteit en is er geen geloof meer nodig.

Beschouw het voorbeeld van Abram eens:

Nu had de Heer tegen Abram gezegd: “Verlaat je land, van je familie en van het huis van je vader, naar een land dat ik je zal laten zien … (Genesis 12: 1 NKJV)

Abram had het land nog niet gezien, had geloof en verliet Haran. liet hem het land Abram niet langer zien geloof nodig. Voordat hij het land zag, kon Abram alleen op zijn hoop vertrouwen; uiteindelijk kon hij een kaart gebruiken.

Er waren nog meer dingen die de HEER Abram vertelde:

Ik zal je een grote natie; Ik zal je zegenen en je naam groot maken; en je zult een zegen zijn. Ik zal hen zegenen die u zegenen, en ik zal hem vervloeken die u vervloekt; en in jou zullen alle families van de aarde gezegend worden. ” (Genesis 12: 2-3 NKJV)

In die hoopte Abram nog steeds. Gods werk was en is progressief.Als een deel wordt volbracht en gezien of ervaren, vervangt de werkelijkheid het geloof in dat deel.

De HEER werkte in het leven van Abram en God werd geopenbaard van geloof tot geloof.

Romeinen 1:17 (NA28) δικαιοσύνη γὰρ θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ πίστεως εἰς πίστιν καθὼς γέγραπται ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.

(Mijn vertaling) Want daarin wordt de gerechtigheid van God geopenbaard door geloof tot geloof, precies zoals er staat geschreven: Maar de rechtvaardige man zal leven door geloof.

We moeten St. Paul zijn eigen betekenis laten uitleggen. Hij citeert een passage die zijn bewering direct ondersteunt dat Gods gerechtigheid wordt geopenbaard in het evangelie ἐκ πίστεως (door geloof). Hier lijkt St. Paulus eerder uit het Hebreeuws dan uit het Grieks te citeren:

Hij citaten uit Habakuk 2: 4:

(WLC) הנה עפלה לא־ישרה נפשו בו וצדיק באמונתו יחיה׃

(Mijn vertaling) Zie de trotse man : zijn ziel is niet juist in hem: maar de rechtvaardige man zal leven door zijn geloof.

(Het “zijn” in “zijn geloof” is meer een Hebraïsme / eigenaardigheid van het Hebreeuws dan een echt verschil in citaat, naar mijn mening, en is slechts een hulpmiddel om de nadruk te leggen op het contrast tussen de goddelozen en de rechtvaardigen in het Hebreeuws.)

Hier in het Hebreeuws is de betekenis duidelijk: de rechtvaardige zal leven volgens, door en in zijn geloof, wat leidt tot de oprechtheid van de ziel, in tegenstelling tot de pro ud en ongelovig.

In een andere passage in het Nieuwe Testament citeert de auteur van Hebreeën echter uit de LXX-traditie voor deze passage.

Hebreeuws 1: 36-38 (ASV) Want je hebt geduld nodig, nadat je de wil hebt gedaan van God, u kunt de belofte ontvangen. Nog een korte tijd, en hij die komt, zal komen en zal niet blijven. Maar mijn rechtvaardige zal leven door geloof: En als hij terugdeinst , mijn ziel heeft geen plezier in hem. “

De vetgedrukte delen zijn alleen kenmerken van de LXX traditie. (Bovendien ruilt de auteur van Hebreeën vrijelijk de clausules rond de puntkomma om beter te vloeien voor zijn betoog.)

Dus nu hebben we twee passages die dit vers citeren en door geloof, waarvan de betekenis aldus is clear: leven door geloof is in tegenstelling tot terugtrekken, in tegenstelling tot trots zijn, in tegenstelling tot nu een rechtopstaande toestand hebben van de ziel. Het betekent leven in overeenstemming met het geloof: “doeners van het woord zijn, en niet alleen hoorders” (Jak. 1:22).

Dus wat betekent de gerechtigheid van God die wordt geopenbaard “door geloof”? Dat rechtvaardig leven, en aldus Gods gerechtigheid weerspiegelt, Gods gerechtigheid aan de wereld openbaart. En dit is bevorderlijk voor het geloof (“tot geloof”) in anderen en tot een toename van degenen die het al in bezit hebben.

Reacties

• Ik kan ‘ het niet lijken te vinden in de geschiedenis hier, maar op een gegeven moment Ik geloof dat ik de vraag heb opgeworpen of de zin ” zal leven ” betekent ” zal zijn levend gemaakt ” of ” een ‘ s zaken ” en het antwoord kwam terug dat het betekent dat ” levend gemaakt zal worden “. Kunt u dat alsjeblieft controleren, want als ik ‘ m correct, geeft dit een andere interpretatie dan wat u presenteert. Zonder te kijken ben ik ‘ er vrij zeker van dat Paul NIET hoopte te suggereren dat ” rechtvaardig gedrag ” was het middel van leven of rechtvaardiging. Voor Paulus staat geloof alleen en degenen die door de geest in Christus zijn gedoopt zijn ” compleet in hem ”
• Rechtvaardig gedrag zou hier toch niet ‘ het middel zijn (niet meer dan de keuze om Jezus te accepteren is de ‘ betekent ‘ van redding), maar definitie van waar geloof. Paulus veroordeelt die kijk op de gerechtigheid van de mens DOOR MIDDEL VAN zijn goede daden.Hier zou hij zeggen: je hebt ‘ t echt niet de middelen (geloof) als je ‘ t bent u rechtvaardig gedraagt. Daarom ” en als hij [de rechtvaardige die naar zijn geloof leeft] terugdeinst, zal mijn ziel geen behagen in hem hebben. ” Geloof in God ‘ s ogen is alleen geloof als je erin volhardt en volgens die belijdenis leeft: ” geloof, als het niet werkt, is het dood. ”
• Galaten 3:12 bevindt zich ook in een zeer vergelijkbare context en taalgebruik, in feite is het ‘ s exact hetzelfde onderwerp waarover hier wordt gesproken, en er staat: ” En de wet is niet ἐκ [volgens, gebaseerd op, van] geloof; integendeel: hij die deze dingen doet, zal ernaar leven. ” Het is duidelijk dat dit werkwoord niet ‘ betekent ‘ zal door God levend gemaakt worden ‘ maar eerder ‘ door middel van de werken die hij voor God tot leven brengt ‘ – en natuurlijk kan niemand dat, is het argument van Paul ‘. Vandaar geloof en toegang tot de genade die alleen door genade komt en die onverenigbaar is met het perfect houden van de wet.
• Je schreef: ” Dus wat doet de geloof dat God geopenbaard wordt ” door geloof ” bedoel je? Dat rechtvaardig leven, en dus God ‘ s gerechtigheid weerspiegelt, openbaart de gerechtigheid van God ‘ s gerechtigheid aan de wereld. ” Dit is tangentieel, maar de ” onthullende ” is, zoals ik het begrijp, dat wat door God is geopenbaard – dat geloof staat alleen los van werken. Ik denk niet dat ‘ het idee dat hij ” bedoelt, wordt weergegeven “.
• U ‘ mag beslist verschillen. Ook bedankt voor het opvangen van de typefout. Naar mijn mening wordt de toorn van God aan ons bekendgemaakt doordat God deze goddeloze mannen heeft overgelaten aan slechte bedoelingen en perversiteiten. Evenzo wordt de gerechtigheid van God bekendgemaakt door zijn heiligen en wat hij voor hen doet door geloof in Hem.

Van geloof naar geloof betekent simpelweg van jodendom naar christendom; van de wet tot genade; van veroordeling tot verlossing. Het is een spirituele reis.

De apostel werd door de Heilige Geest gebruikt om te delen dat God ZIJN gerechtigheid ONTHULT ons (mensheid) van het ene niveau van het geloof naar het ANDERE. ALS we BLIJVEN wandelen MET de Heilige Geest (Wie IS God), worden we in onze GROEI en in onze wandel GEVORMD naar het BEELD van Christus. CONTINU wandelen, zelfs tijdens onze val, ALS we ECHT voorbestemd zijn door de Heilige Geest om met Hem mee te gaan. Als we deel uitmaken van de uitverkorenen genoemd in Efeziërs 1: 5-14, dan ervaart ONZE WANDELING GROEI van EEN niveau van geloof tot ANDERE … (in Jezus “Naam, Amen) …

Paulus besluit het vers door Habakuk 2 te citeren : 4 LXX. Met andere woorden, Paul zegt: ” Ik “zeg gewoon wat Habakuk 2: 4 LXX zei “:

[Rom 1:17 NKJV] (17) Want daarin wordt de gerechtigheid van God geopenbaard van geloof tot geloof; zoals het is geschreven, ” De rechtvaardige zal leven door geloof. ”

Ik acht het redelijk dat als iemand Habakuk 2: 4 LXX begrijpt zoals Paulus deed, ze zullen begrijpen wat Paulus bedoelde in Romeinen 1: 17a. hebben geprobeerd dit te begrijpen met de hulp van de geleerden op het Bijbelse Griekse forum. Ik dring er bij alle geïnteresseerden op aan om de discussie daar te lezen.

Het blijkt dat er grote zorgen zijn over de verzending van deze tekst. Stond het zelfs in de oudste versies van Habakuk?

En wiens geloof is het? e het blik wormen.

Op het bovengenoemde forum zoek ik een begrip van het voorzetsel ” ek ” waarvan ik had gedacht dat het een ” dia ” zou zijn. ” Uit geloof “? En dan ” eis ” – ” in het geloof “?

Ik ben gaan begrijpen dat Paulus zegt dat rechtvaardiging kan worden opgevat als afkomstig van geloof in Gods beloften en resulteert in trouw (gehoorzaamheid). En dit leven van trouw aan God is Gods gerechtigheid.” De rechtvaardigen zijn degenen die mijn beloften geloven en dus rechtschapen leven “.

Jezus, Paulus, James, Hebreeën enz. Zien allemaal het paradigma van Habakuk als een geloof dat resulteert in trouw. Het is geen eenmalige geloofsgebeurtenis, maar een leven vol trouw:

[Heb 10:38 NKJV] (38) Nu zal de rechtvaardige leven door geloof ; Maar als iemand zich terugtrekt, heeft mijn ziel geen plezier in hem. ”

Dus dat is de gerechtigheid van God. Het is volledig in het bewerkstelligen van gerechtigheid zonder naleving van de Torah. Het wordt tot het einde bereikt op dezelfde manier als het begint:

NIV Galaten 3: 3 Ben je zo dom? Probeer je, nadat je begonnen bent met de Geest, nu te eindigen met het vlees?

Er gaat niets boven het lezen en begrijpen van het originele koine-Grieks.

p>

• collectieve juistheid van god wordt ingesloten / geopenbaard uit geloof in geloof.

[δικαιοσυνη] is een interessant woord. Samen goed doen. Dit woord en zijn verschillende verbuigingen, vertaald als “gerechtigheid” of “gerechtigheid”, gebruikt in de christelijke geschriften, suggereren dat het concept van “persoonlijke redding” een moderne evangelische uitvinding is. Als dat zo is, voor een bijbelfundamentalist, bestaat er niet zoiets als “persoonlijke redding”.

De afleiding van de apocalyps [αποκαλυψις] is ook interessant. Hoe zou een woord uit zijn componenten betekenen “door bedekken”, de betekenis “onthullen” worden? Misschien betekende het woord oorspronkelijk “uitzending” of massa-cast.

[εκ πιστεως εις πιστιν] uit geloof in geloof. Zou die zin verdere “openbaring” nodig hebben? Van grenzen naar grenzen. Geleidelijk, van witte band afstuderen in gele band. Van basisschool 1, naar basisschool 2, naar middelbare school, naar junior, naar senior.

Ik ben niet echt een christendom-theoloog, maar de taal suggereert

De collectieve juistheid van god wordt massaal aangeboden door van niveaus van geloof naar niveaus van geloof te gaan.

De Het Hebreeuwse woord [אמונה] EMUNaH komt van het stamwoord [אמן] AMN, dat instemming betekent. [אמונה] EMUNaH betekent vertrouwen en vertrouwen.

Er bestaat niet zoiets als “persoonlijke redding” voor zover het de Bijbel betreft, of het nu christelijke of joodse secties betreft. Er is een dorp voor nodig om samen te werken om verlossing te bereiken, van niveaus naar niveaus van gemeenschappelijk vertrouwen en vertrouwen.

Want men wordt collectief goed gemaakt, niet door inspanning alleen, maar door afstemming op de gemeenschappelijke overeenkomst in vertrouwen en vertrouwen. vertrouwen.

Reacties

• ” Er bestaat niet zoiets als ‘ persoonlijke redding ‘ voor zover het de Bijbel … betreft. ” Dat ‘ s uw mening – eerlijk genoeg. Ik begrijp wel wat je ‘ probeert te zeggen, maar er zijn meer dan een paar passages die het niet met je eens zijn: Handelingen 22:16 Paul wast weg ‘ zijn ‘ zonden; 1 Cor 3:15 De man die slecht bouwt is ‘ gered ‘, maar slechts amper; 1 Cor 5: 5 Verdrijf een persoon zodat hij ‘ gered ‘ kan worden. Handelingen 8: 26-40 Een individuele Ethiopiër wordt gered. Ja, het gemeenschappelijke aspect is het primaire, maar er is zeker een individueel aspect in het NT.
• @Blessed Geek απο is een pre positie die wordt gebruikt om een startpunt aan te geven, daarom wordt het vaak vertaald ” van “. Dus, volgens de componenten, betekent αποκαλυψις letterlijk ” van [een plaats van] cover “, en daarom krijg je ” onthullen “.