Wat is ' is het verschil tussen “ spreken ” en “ praten ”, grammaticaal gesproken?

We moeten onderscheid maken tussen verschillende lexicale betekenissen van elk woord, aangezien elke betekenis verschillende grammaticale en semantische vereisten zal hebben. Gebaseerd op mijn eigen begrip, want de basisbetekenis van spreken en praten, spreken verwijst naar de feitelijke handeling om iets te zeggen, en komt overeen met de onovergankelijke versie van zeggen, terwijl praten verwijst naar de handeling van het aangaan van communicatie met anderen. Dit verschil verklaart veel van uw voorbeelden, maar niet alle, aangezien sommige lijken te ontstaan door verschillende lexicale betekenissen.

Voorbeelden van het onderscheid tussen basic “speak “and” talk “

• ” speak up “,” speak out “,” speak duidelijk “,” spreek zelfverzekerd / gezaghebbend “: Deze laten zien dat” spreken “te maken heeft met iets zeggen.

• ” acties spreken luider dan woorden “,” spreekt tot het hart “,” de klok sprak “: Evenzo verwijzen deze naar dingen die figuurlijk iets zeggen. “praten” zou hier ongepast zijn omdat deze dingen geen gesprek voeren.

• “spreek voor iedereen”: dit verwijst naar een representatieve stem, dus “praten” werkt niet.

• grammaticaal, zogezegd, spreken over, praten over: spreken verwijst naar de feitelijke verbalisatie, dus spreken over X, terwijl praten verwijst naar de communicatie, dus praten over X “.

• ” spraakzaam “: het betekent” graag praten “of” praat veel “, wat gaat over communiceren met anderen.

• “spreek met”, “praat met”: meestal is er nauwelijks een verschil, maar het onderscheid wordt duidelijker in bepaalde situaties. Iedereen kan “met de koning spreken” als hij de kans krijgt, maar om “te praten aan de koning “suggereert verder dat het een gesprek is en niet slechts eenrichtingsverkeer. In tegenstelling hiermee geeft” spreken met “de betekenis weer van het spreken met elkaar, dus ik betwijfel of het in feitelijk gebruik wordt onderscheiden van” praten met “.

• “sprak over X”, “sprak over X”: “sprak over X” geeft alleen het spreken weer, terwijl “sprak over X” spreekt over spreken ing aan anderen. Maar voor dit voorbeeld brengen beide hetzelfde over wanneer ze in context worden genomen.

Een paar voorbeelden van andere lexicale betekenissen

• “sprak wijze woorden”, “spreek Engels”, “spreek de waarheid”: het is een andere betekenis van “spreken” dat is transitief. Toch lijkt er nog steeds een verband te bestaan met het bovenstaande onderscheid. We kunnen zeggen met ze gesproken in woorden van wijsheid en praat met ze in het Engels.

• Ik spreek hier grammatica: een transitieve betekenis van praat “. Dit kan worden gebruikt in plaats van” grammaticaal gesproken “, maar geeft het publiek over grammatica aan in plaats van simpelweg iets te zeggen.

• ” geef een toespraak “,” geef een toespraak “: Het zelfstandig naamwoord” praten “wordt toevallig hetzelfde gespeld als het werkwoord.

Ik kwam er trouwens net achter dat http://www.thefreedictionary.com/speak vermeldt ongeveer hetzelfde onderscheid als ik, maar ik ben het niet eens met wat er staat over telefoongesprekken. Ik denk niet dat er iets is verkeerd om te vragen om met iemand aan de telefoon te praten. Ik denk niet eens dat het vandaag minder formeel is.

Je hebt een goede kennis van “spreken” en ” talk , en goede voorbeelden van wanneer ze allemaal specifiek moeten worden gebruikt. Hoewel er specifieke kenmerken zijn, lijken ze geen bepaald patroon te volgen.

Of je spreken of praten gebruikt, hangt af van wat voor soort communicatie je in gedachten hebben. Oorspronkelijk betekende spreken dat de ene persoon de andere informeerde. Praten (van tell ) betekende oorspronkelijk hetzelfde als spreken, maar is geëvolueerd om een gesprek of dialoog te verwoorden. So speak wordt meestal gebruikt voor eenzijdige communicatie (ze sprak bijvoorbeeld met haar werknemers), terwijl praten een gesprek of discussie tussen twee of meer mensen impliceert (bijvoorbeeld iedereen was aan het praten toen hij de kamer binnenkwam).

Spreken is iets formeler dan praten, en wordt vaak gebruikt bij beleefde verzoeken.

van Dos, Don ts en Maybes van English Usage, Theodore M. Bernstein en andere bronnen .

Voor algemeen gebruik zijn “praten” en “spreken” synoniemen die alleen verschillen in gevolgtrekking en betekenisnuances In vrijwel alle situaties kunt u de ene door de andere vervangen zonder enige betekenis te verliezen. (Het enige kleine verschil zit in de verfijning van de verbale communicatie; het is gebruikelijk om de truc om een hond te leren blaffen op commando spreken te noemen. , maar “praten” zou ongepast zijn.)

De reden waarom Engels overigens zoveel synoniemen heeft, is vanwege Willem de Veroveraar. Toen hij de kroon erfde en het land met geweld veilig stelde, verwierf Engeland een heersende klasse die een taal (Frans) sprak die anders was dan die van het volk dat ze regeerden (Duits). , en resulteerde in verschillende overlappende woorden waar onze zustertalen er maar één hebben. (Bijvoorbeeld “Rundvlees” en “Koe”.)

Opmerkingen

• Bedankt, maar de vraag gaat eigenlijk over de grammaticale verschillen, in plaats van de verschillen in betekenis, waar ik al een goede intuïtie voor heb. Ik weet dat Engels over het algemeen veel synoniemen heeft vanwege zijn geschiedenis (niet alleen de Noormannen maar ook de Romeinen, Vikingen, Angelen, Saksen enz.) Maar ik ben ‘ ben benieuwd of speak / talk is hier slechts een voorbeeld van, of het ‘ een universeler onderscheid is dat door andere talen wordt gedeeld.
• Etymologisch lijkt het erop dat beide woorden Germaans zijn in oorsprong, dus ik denk dat de Normandische invasie waarschijnlijk niet de reden is ‘ t de reden in dit geval.
• Ik denk volkomen terecht dat er een stap verwijderd is van de strikte verdeling van analyses in syntactisch en semantisch, die volgde op het essentiële werk van Chomsky.(Ik ‘ m vermijd het woord ‘ grammaticaal ‘ als dubbelzinnig en dus verwarrend en off-topic hier.) Het is bijvoorbeeld ‘ gek om grof te zeggen dat ‘ hij de hond een bot heeft gegeven ‘ en ‘ Hij nam de hond een wandeling ‘ hebben dezelfde basisstructuur. Betekenis moet structurele analyse informeren. Ik ‘ d classificeer ‘ Hij legde een eed af ‘ als SV-Od en ‘ Hij sprak Frans ‘ als SV-AO, waarbij AO een bijwoordelijke doelstelling is, als ‘ home ‘ zeg in ‘ Hij ging naar huis ‘.
• Als het OP gaat in wezen over de vraag of er logische regels op de achtergrond zijn die het gebruik regelen dat aanvaardbaar wordt geacht voor spreken en praten (en zeg en vertel ), en als die er zijn, of ze zouden kunnen worden gebruikt om gedrag in nieuwe constructies te voorspellen, zou ik ‘ zeggen dat het veel minder tijd zou kosten om bekend met het daadwerkelijke gebruik en accepteer dat ze er nogal eigenaardig uitzien.
• @EdwinAshworth Ik ‘ ben me ervan bewust dat er geen prescriptieve logische regels zijn over dit soort dingen. Mijn vraag is bedoeld om meer in de geest van ” te vallen. Heeft het soort mensen dat deze gebruikspatronen bestuderen een speciaal woord voor dit specifieke verschil? ” Ik ‘ m alleen maar om wat extra obscure grammaticale kennis te hebben. Maar je ‘ hebt gelijk – hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik het ermee eens ben dat het meer op een verzameling eigenaardige verschillen lijkt dan op enig soort fundamenteel onderscheid.

Ik denk dat praten te maken heeft met diallog of conversatie en spreken heeft te maken met het vermogen om te communiceren.

Reacties

• Welkom bij Engelse taal en gebruik @ Mr.Muhalambe. Je bericht zou worden verbeterd als het een referentie bevat en een uitleg waarom het de vraag beantwoordt. Raadpleeg het Helpcentrum voor meer informatie over het schrijven van een sterk antwoord.

Ja, het is duidelijk als je een beetje weet: spreken betekent geen concentratie, terwijl praten betekent waar je je op concentreert.

Bijvoorbeeld:

hij spreekt met iedereen behalve hij praat met mij (concentratie)

Reacties

• Dat ‘ geen generalisatie is die volgens mij werkt.