Wat zijn de oorsprong, betekenis en connotaties van “ gringo ” in het Spaans?

Engels met Originele citaten in het Spaans

(antwoord met aanhalingstekens hieronder vertaald)

De overweldigend bewijs is dat gringo ontstond in Spanje in de 18e eeuw of eerder uit griego , Grieks, in de zin van onverstaanbare taal. Het was eerst van toepassing op de taal, maar kort daarna ook op degenen die het spraken. Terwijl het woord zich over het Spaanstalige Amerika verspreidde, behield het deze algemene betekenis, maar nam het ook meer gespecialiseerde betekenissen aan, afhankelijk van de plaatselijke omstandigheden; vandaar ‘U.S. nationaal ’in Mexico en andere landen; blonde persoon met een bleke huid in Bolivia en Peru, enz. (zie gringo in Real Academia Española , waarin Mexico duidelijk wordt weggelaten uit de lijst met landen die gringo gebruiken als Amerikaans staatsburger). Voor een gedetailleerd verslag van de geschiedenis van het woord, zie Rodrigo Martínez Baracs, “Acerca del origen de la palabra gringo”, Biblioteca de Mexico , nr. 62-63, Ciudad de México, 2001, p. 98-103 (voortaan Origen ):

Het vroegste geregistreerde gebruik van gringo is uit 1765, in Esteban de Terreros y Pando, Diccionario castellano , Madrid, gepubliceerd in 1786-1796, maar voltooid in 1765, geciteerd in Origenes , p. 99 (originele spelling en mijn vetgedrukte tekst tussen aanhalingstekens):

Gringos , llaman in Malaga en los extrajeros que tienen cierta especie de acento que los priva de una locución fácil y natural castellana; y en Madrid dan el mismo y por la misma causa, con particularidad a los irlandeses.

De volgende keer dat Google Books voorkomt in 1798, in Antonio de Capmany y Montpalu, Comentario sobre la nueva traducción castellana de Las aventuras de Telemaco (Madrid, 1798) , waar het lijkt verwijs naar buitenlanders die de Spaanse syntaxis slecht beheersen:

Solemos decir: allí vienen tres hombres persiguiéndome ; y solo los gringos dirán: alli tres hombres que vienen me persiguen .

De afleiding van griego werd verdedigd door Joan Corominas, Breve diccionario etimológico de la lengua castellana , Madrid, 1967 ( Origen , p. 99):

Gringo , 1765-1783. Bekijk de belangrijkste opties voor de lengte en de tijd van de hablaba. De verandering van de griego en het sentido van de «onbegrijpelijke lengte», 1615. Valor que en España se dio por antonomasia al nombre de la lengua de Grecia, como resultado indirecto de la costumbre de mencionarla junto con el latín, y de la doctrina observada por la Iglesia de que el griego no era necesario para la erudición católica.

Griego zou zijn veranderd in gringo in twee stappen, volgens Joan Corominas, Diccionario crítico etimológico de la lengua Castellana , Madrid, 1954 ( Origen , p.100):

De fonetische wijziging bestond uit twee tijden: 1ʃ Grieks-Grigo, normale reductie en stroom in het Spaans […] 2ʃ Grigo-Gringo, transit die niet kan worden toegelaten als fonetisch […] maar heeft een imitatief karakter van de klank van n velar, in veel gevallen onmogelijk voor het Spaans, maar frequent en kenmerkend voor bepaalde vreemde talen zoals Engels (de eindigende en zeer herhaalde stemmen zoals drank kan in dit geval een rol spelen) […] andere Spaanse woorden van hetzelfde type, zoals ringo-ringo, “extravagantie”, kunnen helpen.

De Griekse connectie werd als waar beschouwd in de jaren 1800, bijvoorbeeld in dit Nieuw Frans-Spaans woordenboek uit 1805 door D. Antonio de Capmany y Montpalu, (Madrid, 1805; vermeldingen hebreu en parler ):

Hebreeuws. sm Hebreeuws: de Hebreeuwse taal = ( fig. and fam. ) Gringo , Grieks: is van toepassing op wat er zonder begrip wordt gezegd of geschreven.

Parler […] Er wordt gezegd parler hebreu, bas-breton, haut-allemand : spreek in het Grieks, in het Guirigav, in gringo .

Ook in dit Novisimo Dictionary of the Spanish Language with Catalan Correspondence, Barcelona, 1867:

GRINGO . m. fam. Taal die niet wordt begrepen. [Catalaanse correspondentie] Grech, gringo .

Maar al in die tijd bestonden er volksetymologieën. Bijvoorbeeld B. Vinuña MacKenna in História de Valparaiso , Valparaiso, 1869 , beschrijft de ingenieuze theorie die populair is in Valparaiso onder zowel gringos als inboorlingen “Die gringo komt voort uit gezien te worden in een Schots lied,” green grow the rushes, O “. Hij legt echter uit dat:

[l] het woord gringo , dat aanleiding heeft gegeven tot zoveel verkeerde interpretaties, zoals dat van Valparaiso , is eenvoudig afgeleid van een Spaans spreekwoord, of beter gezegd, van de degeneratie van een woord ervan. Spreek in het Grieks , zeiden de oude Spanjaarden altijd vanwege wat ze niet begrepen, en toen luidde het vulgair hetzelfde, spreken in gringo . Hieruit kwam voort dat toen ze in Amerika voor het eerst Engels begonnen te zien en hun taal niet verstonden, ze zeiden dat ze in gringo spraken, en daarom is het nog steeds dat de gewone mensen noemen gringos , zowel in Chili als in Venezuela, in Buenos Aires als in Mexico, aan alle buitenlanders, zelfs als ze in Leipsig of Kopenhagen zijn geboren.

Terwijl het woord zich door Amerika verspreidde, kreeg het soms meer gespecialiseerde betekenissen, zoals uitgelegd door Joan Corominas Critical Etymological Dictionary of the Castilian Language , Madrid, 1954 ( Origin , p. 99):

terwijl de applicatie in heel Amerika werd gegeneraliseerd naar mensen die een onbegrijpelijke taal spraken, zelfs als het Romaans was (met met uitzondering van Catalaans en Galicisch-Portugees), in sommige delen is er specialisatie naar bepaalde landen, vooral daar bekend: in Argentinië wordt het vaak toegepast op Italianen, in Mexico duidt het alleen n orte-Amerikanen, enz.

Dat Portugeessprekenden de bijnaam bespaard bleven, wordt ook bevestigd in 1889 door D. Daniel Granada, Rioplatense Reasoned Vocabulary :

GRINGO, ga , adj. – Een vulgaire term die wordt gebruikt voor een buitenlander wiens spraak totaal anders is dan het Spaans, zoals Engels, Duits, Frans en Italiaans. Ze zeggen dat nooit tegen Spaans, Spaans-Amerikaans, Braziliaans of Portugees. Gebruikt meestal een zelfstandig naamwoord.

[Citaat weggelaten]

«Gringo, m. Grieks, in fr. fig. en fam. spreek in gringo, doe het in onverstaanbare taal. ” (La Acad.)

Brazilianen lijken niet zo vriendelijk te zijn geweest toen ze het woord in de 19e eeuw importeerden, en het lijkt erop dat ze het aanvankelijk gebruikten vooral voor Argentijnen, maar nu geldt het voor elke buitenlander. Zie Oorsprong van gringo in Portugese taal SE . In Portugal staat het woord bekend als een Mexicaans woord voor VS. staatsburgers, maar wordt niet echt gebruikt.

---

Alleen Engels (citaten vertaald)

Het overweldigende bewijs is dat gringo is ontstaan in Spanje in de 18e eeuw of eerder van Grieks , Grieks, in de zin van onverstaanbare taal. Het was eerst van toepassing op de taal, maar kort daarna ook op degenen die het spraken.Terwijl het woord zich over het Spaanstalige Amerika verspreidde, behield het deze algemene betekenis, maar nam het ook meer gespecialiseerde betekenissen aan volgens de plaatselijke omstandigheden; vandaar ‘U.S. nationaal ’in Mexico en andere landen; blonde persoon met een bleke huid in Bolivia en Peru, enz. (zie gringo in Real Academia Española , waarin Mexico duidelijk wordt weggelaten uit de lijst met landen die gringo gebruiken als US national). Voor een gedetailleerd verslag van de geschiedenis van het woord, zie Rodrigo Martínez Baracs, “Acerca del origen de la palabra gringo”, Biblioteca de Mexico , nr. 62-63, Ciudad de México, 2001, p. 98-103 (voortaan Origen ):

Het vroegste geregistreerde gebruik van gringo dateert uit 1765, in Esteban de Terreros y Pando, Diccionario castellano , Madrid, gepubliceerd in 1786-96, maar voltooid in 1765, geciteerd in Origenes , p. 99 (mijn vetgedrukte tekst en mijn vertaling uit het Spaans tussen alle aanhalingstekens):

Gringos , zo bellen mensen in Málaga ook buitenlanders met een bepaald accent waardoor ze niet vloeiend en natuurlijk Spaans kunnen spreken; en in Madrid wordt dezelfde naam om dezelfde reden aan de Ieren gegeven.

Het volgende exemplaar in Google Books is uit 1798, in Antonio de Capmany y Montpalu, Comentario sobre la nueva traducción castellana de Las aventuras de Telemaco (Madrid, 1798) , waar het lijkt te verwijzen naar buitenlanders met een slechte beheersing van de Spaanse syntaxis:

We zeggen: allí vienen tres hombres persiguiéndome ; en alleen de gringos zullen zeggen: allí tres hombres que vienen me persiguen .

De afleiding van griego werd verdedigd door Joan Corominas, Breve diccionario etimológico de la lengua castellana , Madrid, 1967 ( Origen , p. 99):

Gringo , 1765-1783. Het werd eerst van de taal gezegd en onmiddellijk van degenen die het spraken. Het is een wijziging van griego [Grieks] in de zin van onbegrijpelijke taal, 1615, die zijn oorsprong vindt in Spanje door antonomasia van de naam van de Griekse taal, als een indirect gevolg van de gewoonte om het naast het Latijn te noemen , en van de kerkelijke doctrine dat Grieks niet nodig was voor katholieke geleerdheid.

Griego zou zijn veranderd in gringo in twee stappen, volgens Joan Corominas, Diccionario crítico etimológico de la lengua Castellana , Madrid, 1954 ( Origen , p. 100):

De fonetische verandering vond plaats in twee stappen: 1ʃ griego-grigo, algemene reductie in het Spaans […] 2ʃ grigo-gringo, verandering die niet fonetisch kan zijn […] maar imiteert de velaire klank n, in veel gevallen onmogelijk voor een Spanjaard, maar gebruikelijk in bepaalde vreemde talen zoals het Engels (het einde van de -ing en veel voorkomende woorden zoals drank kunnen in dit geval een rol hebben gespeeld) […] andere Spaanse woorden van de dezelfde ty pe, zoals ringo-ringo, extravagance, hebben mogelijk geholpen.

De Griekse connectie werd in de jaren 1800 als waar aangenomen, bijvoorbeeld in deze 1805 Nuevo diccionario francés-español door D. Antonio de Capmany y Montpalu, (Madrid, 1805; items hebreu en parler ):

Hebreu. sm Hebreeuws: de Hebreeuwse taal = ( fig. and infrm. ) Gringo , Grieks: er wordt gezegd van wat er wordt gezegd of geschreven dat niet kan worden begrepen.

Parler […] Er wordt gezegd parler hebreu, bas-breton, haut-allemand : spreek in het Grieks, in “guirigav”, in Gringo .

Ook in deze Novisimo Diccionario de la Lengua Castellana con la Correspondencia Catalana, Barcelona, 1867:

Gringo . m. infrm. Onbegrijpelijke taal. [Catalaans] Grech, Gringo .

Maar al in die tijd bestonden er volksetymologieën. Bijvoorbeeld B. Vinuña MacKenna in História de Valparaiso , Valparaiso, 1869 , beschrijft de ingenieuze theorie die populair is in Valparaiso onder zowel gringos als inboorlingen ”Dat gringo afkomstig is van een couplet in een Schots lied,“ green grow the rushes, O ”.Hij legt echter uit dat:

het Woord gringo , dat zich heeft uitgeleend voor zoveel verkeerde interpretaties, net als Valparaiso is eenvoudig afgeleid van een Spaans gezegde, of beter gezegd, van de degeneratie van een woord erin. Hablar en griego [spreek in het Grieks] is wat Spanjaarden uit de oudheid zouden zeggen over wat ze niet begrepen, en later zeiden ze meestal hablar en gringo [spreek in Gringo]. Dus toen mensen in Amerika voor het eerst Engelsen begonnen te zien en hun taal niet begrepen, zeiden ze dat ze in gringo spraken, en zo is het dat mensen, in Chili en in Venezuela, in Buenos Aires zoals in Mexico, noem alle buitenlanders gringos , of ze nu uit Leipzig of Kopenhagen komen.

Zoals het woord zich door heel Amerika verspreidde , kreeg het soms meer gespecialiseerde betekenissen, zoals uitgelegd door Joan Corominas Diccionario crítico etimológico de la lengua Castellana , Madrid, 1954 ( Origen , p. 99):

terwijl het in heel Amerika werd gegeneraliseerd naar iedereen die een onbegrijpelijke taal sprak, zelfs als het een Romaanse taal was (behalve Catalaans en Galicisch-Portugees), in in sommige regios was het vooral van toepassing op bepaalde naties die daar bijzonder bekend waren: in Argentinië is het gebruikelijk om het naar Italianen te noemen; in Mexico verwijst het alleen naar Amerikaanse staatsburgers, enz.

Dat Portugeessprekenden het epitheton bespaard bleven, wordt ook bevestigd in 1889 door D. Daniel Granada, Vocabulario Rioplatense Razonado :

GRINGO, ga , adj. ― Spottend woord voor een buitenlander wiens taal compleet anders is dan het Spaans, zoals Engels, Duits, Frans of Italiaans. Het wordt dus niet gebruikt voor Hispano-Amerikanen, Brazilianen of Portugezen. Het wordt meestal als zelfstandig naamwoord gebruikt.

[Citaat weggelaten]

“Gringo, m. Griego, in de fig. en infrm. zin hablar en gringo [speak in Gringo] om in een onbegrijpelijke taal te spreken, “(La Acad.)

Brazilianen lijken de vriendelijkheid toen ze het woord in de 19e eeuw importeerden, en het lijkt erop dat ze het aanvankelijk vooral voor Argentijnen gebruikten, maar nu is het van toepassing op elke buitenlander. Zie Origem de gringo in Portugese taal SE . In Portugal staat het woord bekend als een Mexicaans woord voor Amerikaanse staatsburgers, maar het wordt niet echt gebruikt.

Opmerkingen

• Que respuesta tan completa!

In Argentinië is het woord gringo werd in het verleden behoorlijk gebruikt (niet zozeer tegenwoordig, zou ik zeggen), vooral in het binnenland, maar met enige dubbelzinnigheid. Over het algemeen verwees het naar mensen met een “buitenlands” aspect (niet van Spanje of inheems), vermoedelijk Angelsaksisch, speciaal Engels, blond haar en bleekroze huid, enz. Maar het werd soms ook toegepast op sommige Italiaanse immigranten. Helemaal niet pejoratief, in mijn ervaring. Het werd soms zelfs liefdevol toegepast. aan lokale mensen die sporen van dat uiterlijk vertoonden, zelfs als ze volledig criollos waren; op dezelfde manier als het woord neger werd gebruikt voor leden van de familie met een lichte huidskleur (I ik herinner me enkele ooms en neven en nichten …)

Reacties

• Ik ben het eens over het Argentijnse gebruik. Gringo was vroeger een nogal onzijdige term (of zelfs aanhankelijk), niet pejoratief, om voornamelijk naar Italiaanse immigranten of hun nakomelingen te verwijzen (tenminste gedurende het grootste deel van de 20e eeuw). ” Gringo ” was vroeger ook een veel voorkomende bijnaam. Tegenwoordig is mijn perceptie dat ” gringo ” bijna uitsluitend wordt gebruikt om naar Amerikaans te verwijzen (zoals in de rest van Latijns-Amerika) en heeft de neiging enigszins denigrerend te zijn.
• Het gebruik is identiek in Chili , maar het is een veel voorkomend woord.

Tijdens het zoeken naar de oorsprong van het woord gringo, vond ik een verwijzing naar El Matadero, een kort verhaal geschreven door Esteban Echevarría rond 1838. Destijds was het woord gringo al bekend:

Salió el gringo, como pudo, después a la orilla, more with apariencia de un demonio tostado por las llamas del infierno que un hombre white pelirrubio.

Je kunt de hele tekst hier vinden voor diegenen die erin geïnteresseerd zijn deze te lezen.

Wikipedia vermeldt in zijn artikel gringo dat het woord bekend was sinds de 18 ^e eeuw:

Al deze volksetymologieën plaatsen de oorsprong van het woord gringo in de 19e eeuw.Dit is een probleem omdat het woord is gedocumenteerd vanaf de 18e eeuw, inclusief de 1786 Diccionario castellano con las voces de Ciencias y Artes y sus correspondientes en las 3 lenguas francesa, latina e italiana door Esteban de Terreros y Pando, en Zuid-Amerikaanse literatuur . In Esteban Echeverría “s El matadero (1840), en in José Hernández” s Martín Fierro (1872, 1879), verwijst het woord gringo naar personen uit Engeland

Wat de betekenis betreft, ben ik het eens dat in Latijns-Amerika wordt gebruikt om te verwijzen naar iedereen met een blanke huid, blond haar, groene of blauwe ogen en een “eigenaardige” uitspraak van de Spaanse taal, ongeacht zijn nationaliteit.

Op de middelbare school leerde ik dat tijdens de Vietnam-oorlog het woord gringo door de Vietnamezen werd gebruikt om de Amerikaanse soldaten te vertellen, wier uniformen olijfgroen waren , naar huis gaan; vandaar het woord gringo: green-go (vermoedelijk naar huis gaan). Ik betwijfel of dit waar is, maar ik dacht dat ik het “zou noemen. 🙂

---

Ik zag net César” s antwoord . Interessant genoeg kreeg César te horen dat het tegenovergestelde was van wat mij werd verteld; dat wil zeggen dat het woord Green-go door de Amerikaanse troepen werd gebruikt om hun soldaten aan te moedigen vooruit te gaan.

Opmerkingen

• Dat ‘ is wat ik ook hoorde over het woord gringo: Green gooooo!
• Maar toch betwijfel ik de waarheid van dat feit
• Green-Go is een dwaze mythe, die gemakkelijk kan worden weerlegd, omdat het woord ‘ gringo ‘ was gedocumenteerd lang voordat Amerikaanse troepen groen droegen (wat voor het eerst was in WO II).
• De ” green go ” mythe wordt ook verteld over de oorlogen tussen Mexico en de VS en zelfs in Brazilië in het Portugees is er ‘ een parallelle oorsprongsmythe van het woord. Om wat voor geloof dan ook te hebben, zou je minimaal vergelijkbare pidgin Spaanse / Portugese / Amerindische + Engelse constructies moeten vinden. Het ‘ is volslagen onzin, maar het is ‘ een krachtige meme die zeker nooit zal sterven.
• I ‘ m toevoegend wat volgens mij de beste theorie is voor het woord oorsprong: lang geleden zeiden mensen in Spanje ” Eso est á en griego ” letterlijk ” Dat ‘ in het Grieks is “, op dezelfde manier spreken we tegenwoordig over Chinees. Dus los ” Grigos ” waren elke vreemde persoon die een andere taal sprak en er was geen wederzijds begrip. Dus het woord evolueerde en ” grigo ” voegde een ” n ” en dat ‘ het is. Portugees en Spaans hebben het woord, maar alleen Portugees heeft precies de oorspronkelijke betekenis. Vreemdeling.

In Perú bellen we gringo om elke persoon (buitenlanders en lokale bewoners) met blond haar, blanke huid, blauwe ogen, enz. Mij werd verteld (niet zeker of dit een echt feit is) dat het woord zelf afkomstig was van de zin Green go! gebruikt door Amerikanen in oorlog om hun troepen te bevelen vooruit te gaan.

Maar ik zou zeggen dat wanneer we gringo gebruiken, we voornamelijk verwijzen naar Amerikanen (VS ).

Reacties

• ” Green go ” wordt gemakkelijk afgedaan als een mythe, aangezien het woord ” gringo ” werd gebruikt lang voordat de Amerikanen groene militaire uniformen gebruikten (wat de eerste gedaan in WO II).

Ik heb onderzoek gedaan naar de oorsprong van het woord “gringo” toen ik in graduate school nadat een van mijn professoren de dwaze “green-go” -mythe als de verklaring had aangedragen tie. De term wordt duidelijk al eeuwen gebruikt om niet-Spaanse mensen te beschrijven. De meest algemeen aanvaarde theorie onder etymologen was dat het woord was afgeleid van griego, het Spaanse woord voor Grieks. Volgens de theorie betekende het overwicht van Griekse zeelieden in de Middellandse Zee dat Grieken de meest voorkomende buitenlanders waren die in Spanje aanwezig waren in de late middeleeuwen en vroege renaissance. Na verloop van tijd werd het woord toegepast op alle mensen van niet-Spaanse afkomst, en werd het gecorrumpeerd van “griego” naar “gringo”. Omdat Engelse en Nederlandse bezoekers in latere eeuwen vaker voorkwamen dan Grieken, werd de term meer geassocieerd met Noord-Europeanen tegen de tijd dat de Spanjaarden Amerika koloniseerden en de term met zich meebrachten.

Reacties

• wat een interessant verhaal
• @rupps Gringo lijkt inderdaad te komen uit griego ; niet vanwege een nogal twijfelachtig ” overwicht van Griekse zeelieden in de Middellandse Zee “, maar van de zin hablar en griego , ‘ spreken onverklaarbaar ‘ (zoals in ‘ het ‘ s Grieks voor mij ‘). Zie mijn antwoord voor details.

Ik ben er vrij zeker van dat het verwijst naar zoiets als een blanke en naïeve Amerikaan, of een andere blanke Amerikaan in het algemeen. Mijn moedertaal is Spaans en ik “weet 99% zeker dat dit is wat mensen bedoelen als ze het zeggen.

Etymologie is niet helemaal duidelijk, maar men is het er algemeen over eens dat het afkomstig is uit Mexico of Midden-Amerika. De betekenis varieert en kan betekenen:

• betekent in Midden-Amerika hoofdzakelijk een Amerikaanse Amerikaan;
• betekent in het grootste deel van Hispano-Amerika een buitenlander van Angelsaksische afkomst;
• in sommige landen betekent het blanke blanke, vooral blonde;

Merriam-Webster-definitie is onjuist, omdat het woord gringo niet gebruikt in Spanje. Een enigszins analoge term die in Spanje wordt gebruikt, is guiri , die betekent buitenlandse toerist, espe komt uit Noord-Europa.

Opmerkingen

• Ik geloof dat de woordenboeken niet zeggen dat gringo wordt gebruikt in Spanje en ook dat de oorsprong ligt niet in Amerika. Ze zeggen dat het een paar honderd jaar geleden in Spanje is ontstaan, zich heeft verspreid naar Amerika en sindsdien niet meer in Spanje wordt gebruikt. Dit is volkomen normaal in de geschiedenis van woorden. De betekenissen zijn zowel in de geschiedenis als in de ruimte verschillend geweest. Het is duidelijk dat het ‘ tegenwoordig veel gemakkelijker te analyseren is, precies zoals het momenteel wordt gebruikt en er veel tijd verloren is gegaan, vooral voor een redelijk informeel woord.
• Ik denk niet dat ‘ toerist inherent is aan guiri – het lijkt worden gelijkelijk toegepast op immigranten.
• Ik stemde in tegen het antwoord omdat het fout is. Gringo wordt in Spanje gebruikt, hoewel het een ouderwets woord is, meer gebruikt door oudere mensen. Ik kom uit de VS en woon in Spanje, en soms word ik een gringo genoemd (mijn schoonvader, van het platteland van Almeria, heeft mij bijvoorbeeld de gringo genoemd), en soms hoor ik die van plaatsen zoals de VS gringos genoemd. Het ‘ wordt niet pejoratief gebruikt, simpelweg als een manier om die kerels van daaruit te zeggen die niet ‘ begrijpen wat we zeggen.
• … en niet alleen ouderwets, ** Gringo / Yanki ** wordt vaak door jonge mensen in jargon gebruikt om specifiek iemand uit de VS te bedoelen (zonder enige negatieve connotatie), zoals hey gringo, como va eso? of que pasa, gringo wat betekent ” hoe gaat het met je **

Als vroege Amerikaanse militaire historicus vond ik een verhaal dat gaat, maar niet wordt gestaafd door documenten, dat de oorsprong van het woord kwam uit het nummer “Green Grow the Lilacs”. De Latino-populaties vonden het liedje het leukst en konden zich alleen de eerste twee Engelse woorden “Green Grow …..” herinneren, ze vertelden het lied aan Amerikanen vanwege soldaten die het lied zongen. Dus verwezen ze Amerikanen naar “Gringos”. Deze verklaring klinkt geloofwaardiger, hoewel deze theorie onwaar werd genoemd. Ik ben geneigd dit meer te geloven dan de voorgaande verklaringen. “De titel van het lied (van Ierse oorsprong) is bekend als de bron van een volksetymologie voor het woord gringo, die stelt dat de Mexicanen tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog de Amerikaanse troepen green grow verkeerd hoorden.

Opmerkingen

• Ik ben het ermee eens, ik herinner me dat ik een serieuze documentaire zag over de Amerikaanse invasie van Mexico in de 18e eeuw, en ze boden deze uitleg aan. Ik ‘ zou de aflevering echter moeten opzoeken (Clio-documentaires door E. Krauze)

Het is een strikvraag. Aangezien het woord gringo echt geboren is uit de oorlog tussen de VS en Mexico. Waarom Mexicanen hen “Green Go Home” begonnen te vertellen, dus hij begon het woord snel te vervormen en verspreidde zich door heel Latijns-Amerika. Tot Gringo , veranderde ook de betekenis een beetje vandaag is

gringo, ga.

1. adj. coloq. Extranjero, especialmente de habla inglesa, y en general hablante de una lengua que no sea la española. U. tcs
2. adj . coloq. Dicho de una lengua: extranjera. U. tcsm
3. adj. Am. Mer., Cuba, El Salv., Hond. y Nic. estadounidense. Apl. a pers., utcs
4. adj. Ur.inglés (‖ natuurlijk de Inglaterra). U. t. c. s.
5. bn. Ur. ruso (‖ natuurlijke de Rusia). U. t. c. s.
6. m. y f. Bol., Hond., Nic. y Perú. Persona rubia y de tez blanca.
7. m. coloq. Lenguaje komt niet in aanmerking.

Wordt geclassificeerd als een belediging, dat dit enigszins ongunstig en discriminerend is. Tot nu toe geen variaties meer op de registratie van het woord.

Opmerkingen

• De verschillende betekenissen zijn juist, maar het oorsprongsverhaal is een van de vele vergelijkbare mythen die beweren uit Mexico, Brazilië of zelfs Vietnam komen. Het woord werd voor het eerst gebruikt in druk in Spanje. Amerikaanse soldaten droegen geen groen tot in de jaren 40. Er is gedocumenteerd dat zon pidgin vergelijkbaar met ” green go (home) ” ooit is gebruikt, noch met andere werkwoorden of kleuren of zoiets vaag vergelijkbaar. Het oorspronkelijke verhaal is een volksetymologie veel recenter dan het woord dat door mensen is verzonnen en zich verspreidt als een meme omdat het een goed verhaal is.

Ik heb dit woord gehoord dat wordt gebruikt door een Vietnamese geïnterviewde in precies dezelfde denigrerende betekenis als het vaak wordt gebruikt – ja, meestal gebruikt – in het Spaans, ongeacht het Spaanstalige land in kwestie. Of het nu als zeer beledigend of slechts licht beledigend wordt gepusht of niet, de betekenis is hetzelfde als “chink” “paki” “kraut” “commie” enz .; er is geen manier om alle sporen van aanstoot uit deze woorden te verwijderen, hoe je ze ook kadert.

Zeg het maar dat het woord gringo tenminste ook deel uitmaakt van de Vietnamese woordenschat.

In Costa Rica betekent Gringo een persoon uit de Verenigde Staten. Het wordt gebruikt voor blanken, mensen van Afrikaanse afkomst en zelfs Mexicaans-Amerikanen die Spaans spreken.

Zeker, het woord “Gringo” in de allereerste plaats, in Mexico, werd toegewezen aan de troepen van generaal Taylor en Worth, die intrek namen vanuit wat Brownsville zou worden, op weg naar Monterrey. Ze volgden de ordelijke terugtocht van de Mexicaanse generaal Pedro Ampudia, die verstandig contact beperkte en op een kwellende manier bezig was. De Amerikaanse troepen zouden een slimme mars ingaan bij het binnengaan van dorpen en gemeenschappen en de muzikanten naar boven halen om een deuntje te snijden. Zeker, Amerikaans militair personeel droeg niet olijfgroen, groen of camouflage tot het naderen van de Tweede Wereldoorlog.

Een van de meest populaire melodieën en marsliederen van de dag was “Green Grow the Rushes, Oh! In een poging om een zo goed mogelijke relatie met de aanwezige vijandelijke burgerbevolking te onderhouden, waren de mannen verteld om zich over te geven, te tolereren en vriendschap te sluiten met de lokale bevolking.

Dit was relatief eenvoudig omdat de kinderen, vooral de jongens, naar buiten renden en met verwondering staarden naar de enorme paarden en muilezels, de uniformen, getrokken musketten en kanonnen, caissons en transportmiddelen. Regelmatig en herhaaldelijk deden de Amerikaanse soldaten marsoefeningen en zongen ze de marsliederen, vooral … Green Grow the Rushes, Oh !.

Als woorden met de “dubbele r” in het Spaans zijn enigszins moeilijk voor een Gringo om zonder enige fout te verwerken … (dwz “ferrocarril” voor spoorweg) voor een Mexicaan, vooral een kind, is het ook moeilijk om een tweede eenvoudige enkele r in het binnenste van een woord uit te voeren perfect.

De kinderen zouden onvermurwbaar eisen dat de soldaten hun marsliedjes zingen, jumpi op en neer, roepend “Canta” Gringo “! “Canta Gringo”. Dit begon in Camargo op de kruising van de Rio Grande en de Rio San Juan, waar bevoorradingsschepen met een platte bodem oorlogsvoorraden afleverden, en in feite Mexicaanse plaatselijke bewoners in dienst namen om te verhuizen, en voorraden herlaadden met munitie- en kwartiermeestersvervoer.

De term en de voortdurende praktijk van optreden voor de nerveuze en zelfs wrokkige lokale bevolking verzekerde dat het voortdurende gekrijs en geschreeuw van de kinderen “Gringo, canta Gringo” zou doorgaan naar Monterrey en daarbuiten. De Amerikaanse bezetting van Monterrey, een van de “public relations” -activiteiten van het Amerikaanse leger, was om koralen te houden in de openbare parken en hun uitgebreide prieeltjes … liedjes uit te wisselen met lokale trobadors en boleros. De noordelijke invasie van de Amerikanen werd buiten Saltillo in het westen een beetje afgezwakt en het leger werd gedwongen terug te keren naar Monterrey en politiediensten en algemene sociale dienst te verlenen tot het einde van de vijandelijkheden.

Het woord “gringo” begint in het openbare lexicon te verschijnen in de Excelsior- en Universal-kranten van Mexico City, en de El Norte van Monterrey als een niet-perjoratieve identificatie voor alles wat Amerikaans is, vooral “gueros” ( lighties), hoewel in die tijd, vooral in het noorden van Mexico, en vooral in dat gebied van het noorden en noordoosten van Mexico, de overgrote meerderheid van de bevolking ofwel blank ofwel grotendeels blank (blank) was. Het zou gebruikelijker zijn geweest om mensen te vinden met een grotere Joodse afkomst dan Indiërs (inheems).

Ten slotte waren de meest voorkomende minpunten voor de titel of het bijvoeglijk naamwoord “Amerikaans” Presbyteriano, Protestante, Vikin ~ o (Viking), Hun, Judio (Jood), Hereticos, filibusteros (overvallers, rustlers, geselende indringers ) gedurende die tijd. Gringo was relatief een vriendelijk woord. Mijn broer (Que en Paz Descanse) en ik hebben er een missie van gemaakt om de neutraliteit van het woord “Gringo” te herstellen. We wilden het maken zoals het was, volledig afhankelijk van hoe het woord werd gezegd en in welke context. Mijn blog is bijvoorbeeld “A Gringo in Rural Mexico” privatouring.blogspot.com

Iedereen bedankt voor het geduld dat werd gegeven.