Die auto is veel beter dan welke auto dan ook heeft / heeft ooit gereden.

Niemand van ons weet / weet in welke richting het huis van Ron is (in) .

Ik heb hier twee vragen.

  1. Moeten we in beide gevallen het enkelvoud werkwoord gebruiken , of het meervoud?

  2. Aan het einde van de tweede zin wordt het voorzetsel gebruikt waar het is gebruikt, nodig? Zou het goed zijn als er geen voorzetsels in stonden?

Opmerkingen

  • Merriam-Webster heeft een goede uitleg voor deze. Bekijk het m.youtube.com/watch?v=Kte0VHe1aUI
  • Blijkbaar is elk altijd enkelvoud.
  • Hoe zit het met het voorzetsel aan het einde van de tweede zin? Zou de zin oké zijn zonder? @ user178049
  • @ user178049 Nee. Elke is niet altijd enkelvoud, maar dat ' is een mythe van lang bestaan.

Antwoord

Het volgende fragment uit Dictionary.com suggereert dat zowel het enkelvoud als het meervoud correct zijn na “geen”. Het gebruik hangt af van de nadruk die u aan “geen” wilt geven als enkelvoud of meervoud. Ook bewijs van Ngram toont aan dat beide gebruiken veel voorkomen.

  • Geen betekent niet één of niet één en het kan een werkwoord in het enkelvoud of meervoud vereisen.

  • Schrijvers zijn min of meer vrij om te beslissen welke betekenis past in hun context. Deze grammaticale constructie, die is gebaseerd op zin in plaats van vorm, wordt een denkbeeldige overeenkomst of een denkbeeldige overeenstemming genoemd en is heel gebruikelijk.

  • Beschouw geen enkele als enkelvoud als je een enkele entiteit wilt benadrukken in een groep, maar beschouw geen enkele als meervoud als u er meer dan één wilt benadrukken.

Voorbeelden zijn:

  • Geen van de boeken is / zijn het lezen waard. / Niemand van ons gaat / gaat naar het banket. Als geen echter ‘geen hoeveelheid’ of ‘geen deel’ betekent, moet het enkelvoud zijn: geen van het puin is verwijderd. / Geen van de bossen is bladverliezend. Dus als uw betekenis ‘geen van hen’ is, behandel het woord dan als meervoud; als het niets van is, behandel het dan als enkelvoud.

Evenzo elk van kan beide constructies aannemen volgens de overgebrachte betekenis :

  • Wanneer het als voornaamwoord wordt gebruikt, kan “any” een enkelvoud of meervoud hebben, afhankelijk van hoe het wordt geïnterpreteerd: deze boeken zijn geschikt (dat wil zeggen, elk boek). Maar zijn er (dat wil zeggen, enkele) van hen beschikbaar?

Antwoord

Betreffende Geen heeft / Geen heeft

“none” wordt sinds de 9e eeuw gebruikt met zowel enkelvoudige als meervoudige werkwoorden.

Feit: Alleen wanneer geen duidelijk bedoeld is als “niet één” of “niet één” wordt het gevolgd door een enkelvoudig werkwoord in alle andere gevallen is het meervoud.

Een speciaal probleem doet zich voor met het woord none, dat zijn oorsprong heeft in de zin not one. Vanwege die oorspronkelijke betekenis staan veel schrijvers erop dat geen enkele altijd enkelvoud is, zoals niet één duidelijk is. Een nauwkeurigere manier om de betekenis ervan te beoordelen, is echter geen enkele als het negatieve of tegengestelde van allemaal te herkennen en het op dezelfde manier te behandelen, waarbij het aantal wordt bepaald door het nummer van de modifier.

Voorbeelden van Martha Kolln, retorische grammatica :

  • Alles van de taart was over.
  • Niets van de cake was over.


  • Alle cookies waren achtergelaten.

  • Geen van de cookies waren achtergelaten.

Advies gegeven door Richard Lederer en Richard Dowis is typisch: “Beschouw geen als enkelvoud wanneer u een enkele entiteit in een groep wilt benadrukken.Beschouw het als meervoud als u meer dan één

  • Geen van ons gaat naar het feest.
  • Niemand van ons gaat naar het feest.

Als er geen wordt gevolgd door een massa-zelfstandig naamwoord (een zelfstandig naamwoord dat niet kan worden geteld of meervoudig kan worden gemaakt) neemt het een enkelvoudig werkwoord. Bron .

  • Geen van de wijn werd gedronken. (wine = massa zelfstandig naamwoord)

Opmerking : blijkbaar SAT-testservice beschouwt geen enkele als een enkelvoudig woord. Echter, volgens Merriam Websters Dictionary of English Usage: “ Het is duidelijk dat geen enkele zowel enkelvoud als meervoud is geweest sinds het Oudengels en dat nog steeds is. Het idee dat het slechts enkelvoud is, is een mythe van onbekende oorsprong die lijkt te zijn ontstaan in de 19e eeuw. Als het in context een enkelvoud lijkt, gebruik dan een enkelvoudig werkwoord; als het een meervoud lijkt, gebruik dan een meervoudig werkwoord. Beide zijn acceptabel zonder serieuze kritiek ”(p. 664)

Betreffende Any have / Any has

Allereerst : we gebruiken elk van om naar een deel van een geheel te verwijzen:

  • Gaat iemand van u naar de bijeenkomst?
  • Ik kon geen van deze vragen beantwoorden.
  • Ik luister naar Abba, maar ik heb nooit een van hun muziek gekocht.

We gebruiken alle voor lidwoorden (a / an, de), demonstratieven (dit, deze), voornaamwoorden (u, ons) of bezittelijke woorden (zijn, hun) . Elke wordt heel vaak gebruikt met ontelbare en meervoudige zelfstandige naamwoorden. Het kan dezelfde betekenis hebben als het onbepaalde lidwoord a / an heeft met enkelvoudige telbare zelfstandige naamwoorden. Bron


“Bij gebruik als voornaamwoord kan elk werkwoord zowel een enkelvoud als een meervoud hebben, afhankelijk van hoe het is geïnterpreteerd: elk van deze boeken is geschikt (dat wil zeggen, elk boek). Maar elk (dat wil zeggen, enkele) beschikbaar?

  • Heeft een van mijn suggesties je geholpen? – Niet slechts één, misschien twee of drie suggesties hebben je geholpen.
  • Heeft een van mijn suggesties je geholpen? – Slechts één van de vele.

Vervoeging “to do” toont aan dat “does” wordt gebruikt met een (derde persoon) enkelvoudig object. Nu, aangezien “Do any here object?” klinkt goed, maar “Heeft iemand hier bezwaar?” suggereert niet dat “any” een meervoud betreft. Ook het feit dat het woord “anyONE” überhaupt bestaat, suggereert dat “any” normaal gesproken naar een meervoud verwijst. Bron

Betreffende voorzetsels aan het einde van een zin

BBC staten : In geschreven Engels proberen we te voorkomen dat het voorzetsel aan het einde van de zin wordt geplaatst. We kunnen zeggen “Dat is de film waarin ik geïnteresseerd ben.” “Dat is de universiteit waar ik heb gestudeerd.” “Dat is een nummer waarvan ik heb gehoord.” Maar toen we formeel Engels aan het schrijven waren, proberen we dat voorzetsel in het midden van de zin te plaatsen. Hier moeten we het relatieve voornaamwoord gebruiken: “Dat is de universiteit waar ik aan heb gestudeerd.” “Dat is de universiteit waar ik heb gestudeerd.” “Dat is de film waarin ik geïnteresseerd ben.” “Dat is de film waarin ik geïnteresseerd ben.”

Maar er zijn gevallen waarin als je het voorzetsel in het midden van de zin plaatst, het lastig of te formeel is om te gebruiken (tenzij dat het resultaat dat je wilt krijgen).

  • Aan wie heb je je nummer gegeven? – Oké
  • Aan wie heb je je nummer gegeven? – Heel formeel


  • Hoe ziet ze eruit? – Oké

  • Hoe ziet ze eruit? – Onhandig


  • Kun je me vertellen wat je zoekt? – Oké

  • Kun je me vertellen wat je zoekt? Onhandig

Meer voorbeelden zijn hier te vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *