Przeczytałem trochę tekstu o wzorze oczu (lub schemacie oczu), ale nie rozumiem, jak mam go czytać.
wikipedia to definicja:
W telekomunikacji wzorzec oka, znany również jako diagram oka, jest wyświetlaczem oscyloskopu, w którym sygnał cyfrowy z odbiornika jest wielokrotnie próbkowany i doprowadzany do wejścia pionowego, podczas gdy szybkość transmisji danych jest używana do wyzwalania odchylenia poziomego. Jest to tak zwane, ponieważ w przypadku kilku typów kodowania wzór wygląda jak szereg oczu między parą szyn. Jest to narzędzie do oceny łącznego wpływu szumu w kanale i interferencji międzysymbolowej na działanie systemu transmisji impulsów w paśmie podstawowym. Jest to zsynchronizowana superpozycja wszystkich możliwych realizacji sygnału zainteresowania oglądanego w określonym przedziale sygnalizacji.
Więc moje pierwsze pytanie to: jak wygląda idealny wzór oczu?
Moje drugie pytanie jest o tym, jak powinienem go przeczytać i myślę, że aby to zrozumieć, powinienem wiedzieć, jak jest zbudowany. Na przykład ta strona pokazuje to w następujący sposób:
Zgodnie z wikipedią wystarczy dokonać superpozycji wszystkich sygnałów przedstawionych na obrazku. Rozumiem, że wynikowy sygnał to ten pokazany na ostatnim wykresie. Ale jak mam to przeczytać? Jakie są zalety analizy tego zamiast właściwości pojedynczych sygnałów (krawędzie itp.)?
Odpowiedź
Jest to celem odbiornik, aby dokonać najlepszego oszacowania tego, co dla każdego symbolu zostało przesłane. Odbywa się to często poprzez ostateczne określenie czasu decyzji w każdej próbce (poprzez przywrócenie czasu) na przebiegu po jego przetworzeniu przez odbiornik (wyrównanie i filtrowanie dopasowane), w którym należy próbkować przebieg i podjąć decyzję, jaki symbol był przekazywane.
Schemat oka nakłada przebieg dla każdego symbolu w punkcie odbiornika tuż przed podjęciem decyzji. Schemat oka łatwo pokazuje zdolność do podejmowania decyzji między poziomami sygnału; więc idealne oko pokazałoby, że jest dużo marginesu zarówno na osi pionowej, jak i poziomej, aby umożliwić minimalny poziom błędu (co nazwalibyśmy szerokim otwarciem oczu). Gdy otwór zwęża się, wskazywałoby to, że istnieje zwiększona wrażliwość na szum, ponieważ każdy dodany szum spowodowałby przekroczenie progu decyzyjnego wartości, powodując błąd (może to być szum fazowy lub jitter w kierunku pionowym i szum amplitudy w kierunek poziomy lub interferencja międzysymbolowa, która wpływa na oba kierunki).
Poniżej mam wklejoną grafikę, którą stworzyłem dla jednego z moich kursów, która może być przydatna w odpowiedzi na twoje pytanie. Ten konkretny diagram oka obejmuje dwa czasy trwania symboli. Przebieg bezpośrednio pod wykresem oka jest replikowany na diagramie oka jako ciemniejsze niebieskie linie, pośród pozostałych trajektorii przebiegu od symbolu do symbolu przez znacznie dłuższy czas, jak podano w jaśniejszych niebieskich liniach:
Inne przykłady schematów oczu przedstawiono poniżej. Pierwsza dotyczy QPSK, gdzie po lewej stronie widzimy konstelację z idealnymi lokalizacjami próbek na czerwono, a pozostałe trajektorie od symbolu do symbolu wszędzie indziej. Po prawej stronie znajduje się diagram oka utworzony z rzeczywistych i urojonych składników przebiegu.
A poniżej znajduje się diagram oka dla sygnału 16 QAM przed i za filtrem pierwiastkowym z podniesionym cosinusem w odbiorniku. Tutaj wyraźnie widzimy użyteczność diagramu oka, ponieważ widzimy, że dzięki odpowiedniemu filtrowaniu znacznie zwiększyliśmy nasz margines przeciwdziałający szumowi. Byłoby to podobne do wykorzystania diagramu oka do oceny skuteczności wyrównywania lub określenia, czy pewne filtrowanie w naszym odbiorniku pogarsza naszą zdolność do uzyskania niskiego wskaźnika błędów z powodu zamknięcia oka.
Odpowiedź
Czystość punktu próbkowania wzoru oka jest również używana do synchronizacji symboli w celu przywrócenia czasu NDA.
Moja książka o komunikacji zasadniczo to zignorowała, nie wiem dlaczego, ale synchronizacja nośników i symboli wydaje się być całkowicie ignorowana w wielu nowszych tekstach komunikacji cyfrowej.
Komentarze
- Fajna uwaga @FourierFlux Co ' jest także interesujące pod względem czasu przywracania i diagram oka to widzimy, że to, co jest świetne do odzyskiwania danych, niekoniecznie jest świetne do odzyskiwania czasu. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku Garnder TED, w którym odkryłem, że użycie Gardnera przed drugim filtrem RRC w odbiorniku (zakładając sygnał nadawczy w kształcie impulsu RRC) daje lepszą wydajność niż użycie go później. Nie jest to ' całkiem jasne na wykresach, które podałem powyżej, ale wariancja przejść przejścia przez zero rośnie po drugim filtrze w procesie uzyskiwania ….
- wyostrzone lokalizacje decyzji. TED wyprowadza krzywą dyskryminacji ' z trajektorii krzyża zerowego, a nie przejść w pobliżu właściwej lokalizacji próbkowania, więc użycie przebiegu przed drugim filtrem RRC daje mniej szum własny z pomiaru błędu synchronizacji. Filtry wstępne przed Gardner TED pomagają jeszcze bardziej zminimalizować ten szum własny, ale kosztem zamknięcia oka w celu wykrycia danych, więc musi istnieć inna ścieżka sygnału.
- Oto post, w którym możesz więcej wyraźnie widzę, o czym mówię (zmienność przejść przez zero dla przebiegu w różnych punktach odbiornika i jak mniejsze oko jest w rzeczywistości lepsze do odzyskiwania czasu!) dsp .stackexchange.com / questions / 31485 / …